Zbigniew Bagiński

Zbigniew Bagiński
Data i miejsce urodzenia19 stycznia 1949
Szczecin
Pochodzeniepolskie
Gatunkimuzyka poważna
Zawódkompozytor, pedagog
Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Zbigniew Bagiński (ur. 19 stycznia 1949 w Szczecinie) – polski kompozytor i pedagog.

Życiorys

W latach 1967–1971 studiował kompozycję w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie pod kierunkiem Tadeusza Paciorkiewicza. Po ukończeniu studiów, w latach 1973–1974 współpracował z Instytutem Muzykologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W roku 1989 objął prowadzenie klasy kompozycji w Akademii Muzycznej w Warszawie, współpracował z Państwową Wyższą Szkołą Teatralną w Warszawie. W latach 1989–1999 pełnił funkcję sekretarza generalnego Związku Kompozytorów Polskich.

Nagrody i odznaczenia

Kompozycje

  • Rubajaty Omara Chajjama, na baryton i zespół instrumentalny (1971)
  • Miscellanea, na fortepian (1972)
  • muzyka symfoniczna (1972)
  • Wyprawy na drugą stronę, na flet, fortepian i tam-tam (1973)
  • Acho, na organy (1974)
  • Refrain, na 2 fortepiany (1975)
  • Concerto, 26 na orkiestrę kameralną (1978)
  • Triad, na orkiestrę symfoniczną (1981)
  • Hawaiian songs, dla 4 perkusistów (1981)
  • Dwa utwory z łącznikiem, na flet altowy, klarnet, klawesyn i kwartet smyczkowy (1983)
  • Trio z KODĄ. Hommage a Brahms, na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (1983)
  • Menażeria czyli wybryk słonia, musical dla dzieci do libretta kompozytora według Stanisława Ignacego Witkiewicza (1983)
  • Solo, Duo, Trio, na obój, klarnet i fagot (1984)
  • Sinfonia Notturna (1984)
  • Koncert na klawesyn i orkiestrę (1985)
  • Versus, do tekstu bez tytułu Zbigniewa Herberta, na baryton i zespół kameralny (1985)
  • Oh, sweet baroque!, suita na orkiestrę smyczkową (1985)
  • Solo III, na kontrabas solo (1985)
  • II kwartet smyczkowy (1986)
  • Credo, dla 7 wykonawców (1986)
  • Wariant podwójny, na organy i perkusję (1987)
  • Kanony, scherza, epigramaty..., dla 13 (12) wykonawców (1987)
  • G.P.P. FOR 7, na flet, skrzypce, perkusję i klawesyn (1987)
  • Symfonia w siedmiu odsłonach (1988)
  • Inventores rerum, na chór mieszany a cappella (1988)
  • A. D. 1988, na fortepian (1988)
  • Nokturn – kołysanka, dla 12 muzyków (1989)
  • Kwartet fortepianowy (1990)
  • Growth, na orkiestrę (1990)
  • Blanc et noir, na gitarę (1990)
  • III kwartet smyczkowy (1991)
  • Solo IV, na wiolonczelę (1991)
  • Choreae vulgares, „rzecz na głosy męskie (i nie tylko)”, do fragmentów Trans-Atlantyku Witolda Gombrowicza (1992)
  • Threnody, na orkiestrę symfoniczną i chór mieszany (1992)
  • Msza na chór mieszany a cappella (1993)
  • Mała symfonia elegijna, (1995)
  • Koncert fortepianowy (1995)
  • Koncert na wiolonczelę i orkiestrę smyczkową (1995)
  • Hejnał warszawski w Warszawie(1995)
  • Ogród Armidy, na klarnet, róg i kwintet smyczkowy (1996)
  • Cake-walk, rondo na fortepian na 4 ręce (1996)
  • kwintet fletowy (1998)
  • Dwa tańce, na orkiestrę smyczkową (1998)
  • Liber belli et pacis, kantata na baryton, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (1999)
  • Trzy utwory na orkiestrę smyczkową (2002)

Bibliografia

  • Iwona Lindstedt: Bagiński Zbigniew. W: Elżbieta Dziębowska: Encyklopedia muzyczna PWM. T. ab suplement. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1998, s. 27. ISBN 978-83-224-0492-8. OCLC 470131186. (pol.)
Kierownicy Katedry Kompozycji UMFC

Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina wejście główne 2018.jpg

Media użyte na tej stronie

POL Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis BAR.png
Baretka Srebrnego Medalu "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis"
Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina wejście główne 2018.jpg
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie. Wejście główne