Zbigniew Banaszczyk

Zbigniew Banaszczyk
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

7 maja 1952
Warszawa

doktor habilitowany nauk prawnych
Specjalność: prawo cywilne
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1984 – prawo
UW

Habilitacja

2013 – prawo
UW

docent Uniwersytetu Warszawskiego, adwokat

Zbigniew Banaszczyk (ur. 7 maja 1952 w Warszawie[1]) – polski prawnik, adwokat, doktor habilitowany nauk prawnych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Warszawskiego, specjalista w zakresie prawa cywilnego.

Życiorys

W 1975 ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W tym samym roku podjął pracę na macierzystej uczelni[1]. Tam też w 1984 na podstawie napisanej pod kierunkiem Witolda Czachórskiego rozprawy pt. Zgoda poszkodowanego jako okoliczność wyłączająca bezprawność (w świetle odpowiedzialności deliktowej za czyn własny na zasadzie winy) otrzymał stopień naukowy doktora nauk prawnych w zakresie prawa. Na tym samym wydziale w 2013 na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Odpowiedzialność za szkody wyrządzone przy wykonywaniu władzy publicznej uzyskał stopień doktora habilitowanego stopień doktora habilitowanego nauk prawnych w zakresie prawa, specjalność: prawo cywilne. Został docentem Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1986 wykonuje równocześnie zawód adwokata[1][2][3].

Przypisy

  1. a b c Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków, Hübners blaues Who is Who, Zug 2007, s. 109
  2. Zbigniew Banaszczyk dr hab. adwokat. banaszczyk.co. [dostęp 2017-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-15)].
  3. Dr hab. Zbigniew Banaszczyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2017-06-18].

Media użyte na tej stronie