Zbigniew Bereszyński

Ten artykuł od 2008-12 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł. (Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające). Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Zbigniew Bereszyński (ur. 8 stycznia 1956 w Opolu) – publicysta, autor prac nauk naukowych i artykułów popularnonaukowych z dziedziny historii, historii materialnej i historii budownictwa obronnego. Działacz niepodległościowy.

Życiorys

Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Opolu (1975)^[1]; absolwent studiów chemicznych na Uniwersytecie Wrocławskim (1980). W 1973 po raz pierwszy represjonowany przez SB za próby inicjowania działalności opozycyjnej wśród uczniów I Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika w Opolu (w ramach tzw. grupy destrukcyjnej). W lutym 1978 wraz z Wiesławem Ukleją zatrzymany przez SB na 48 godzin za kolportowanie ulotek w formie listu gończego za Edwardem Gierkiem.

W 1980 r. wraz z Wiesławem Ukleją i innymi osobami współorganizował uczelnianą organizację Niezależnego Zrzeszenia Studentów przy Wyższej Szkole Inżynierskiej w Opolu^[2]. Od października 1980 do kwietnia 1981, wraz z W. Ukleją i innymi osobami, wydawał biuletyn studencki "Opolitechnik" – pierwsze czasopismo niezależne na Opolszczyżnie. Był głównym redaktorem tego biuletynu. Działał w ruchu obrony więzionych za przekonania. Od września 1981 zatrudniony w Zarządzie Regionu Śląska Opolskiego NSZZ "Solidarność" jako redaktor prasy związkowej.

Internowany w okresie od 13 grudnia 1981 do 14 października 1982 r.

W latach 1983-1989 czynnie zaangażowany w podziemną działalność wydawniczą i kolportażową na terenie Opola. Autor wydanej w podziemiu broszury "Pomiędzy odnową a niepodległością. Ruch Solidarność wczoraj i jutro" (1983).

W latach 1984-1990 stały współpracownik "Biuletynu Dolnośląskiego"^[3], wydawanego we Wrocławiu przez Solidarność Walczącą. Dla biuletynu tego pisywał teksty pod pseudonimami "Jaromir Bilet", "Jakub Broński", "J.B", "Rafał Jaworski". Redaktor "Biuletynu Opolskiego", nr 1, wydanego w 1985 r. przez Solidarność Walczącą.

W 1989 r. współorganizator protestów przeciwko ugodzie Okrągłego Stołu. Autor licznych oświadczeń wydanych w latach 1988-1990 przez opolskie środowiska niepodległościowe.

W 1991 r. lider opolskiej listy kandydatów Partii Wolności w pierwszych po wojnie wolnych wyborach parlamentarnych. Od 1996 r. działacz Ruchu Odbudowy Polski. W latach 1993-2001 współpracownik, a następnie członek redakcji kwartalnika politycznego "Solidarność Walcząca".

W latach 90. XX w. sekretarz Rady Pracowniczej w Przedsiębiorstwie Budownictwa Hydrotechnicznego "Odra-1" w Opolu. Działacz "Solidarności" zakładowej w tym przedsiębiorstwie.

W 2001 r. odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi "za zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce" (odznaczenie nadane przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego)^[4]. Odznaczenia nie przyjął z uwagi na negatywny stosunek do osoby prezydenta A. Kwaśniewskiego.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Zbigniew Bereszyński – artykuły w bibliotece Polona