Zbigniew Bielski

Zbigniew Bielski (ur. 6 marca 1946 w Łodzi, zm. 30 maja 1998 tamże) – polski aktor teatralny i filmowy.

Życiorys

W 1970 ukończył studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, dyplom uzyskał rok później. Spoczywa na cmentarzu rzymskokatolickim przy ul. Ogrodowej w Łodzi.

Grób aktora Zbigniewa Bielskiego na Starym Cmentarzu w Łodzi

Teatr Ziemi Łódzkiej: 1970–1978
Teatr Powszechny: 1978–1982
Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi: 1982–1994
Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie: 1992–1994
Teatr Polski w Warszawie: 1995–1997
gościnnie w Teatrze Dramatycznym od 1995. W sezonie 1997/1998 zatrudniony w nim.

1997: Złotopolscy – Pręga (1998)
1996: Słodko gorzki – Inspektor Roman
1994: Psy II: Ostatnia krew – Kaniewski
1993: 20 lat później – Wilhelm, „adwokat” Hauserów
1992: Psy – Kaniewski
1990: Europa, Europa – Wychowawca w szkole Komsomołu
1990: W piątą stronę świata – Ireneusz Olski
1988: Rodzina Kanderów
1987: MR Tański – Przemysłowiec włoski
1987: Pantarej – porucznik Drobik
1987: Ucieczka z miejsc ukochanych – ksiądz Szymek
1985: Wakacje w Amsterdamie – Paweł Kosiński
1985: Tate
1983: Nie było słońca tej wiosny – Szwagier karczmarza
1982: Matka Królów – „Kogut”
1981: Karabiny – Marian
1981: Czerwone węże – Kowalczyk
1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy – członek Związku Plebejuszy (odc. 4 i 5)
1978: Ty pójdziesz górą - Eliza Orzeszkowa – Maksymilian
1978: Zapowiedź ciszy – Paweł
1978: Ślad na ziemi – inżynier Stefan Rzegocki
1978: Wielki podryw – Marek Lipski
1976: Daleko od szosy – kolega Ani
1976: Zdjęcia próbne – Stefan
1976: Krótkie życie (Krátky život) – Kmicic
1975: W środku lata – robotnik leśny
1975: Wieczór u Abdona
1974: Zapis zbrodni – kolega Zenka
1973: Nocleg
1971: 150 na godzinę – chłopak na zabawie

1996: Ekstradycja 2 – Petris, człowiek Gundisa
1988–1991: Pogranicze w ogniu – Nowak, współpracownik Kalety
1982–1986: Blisko, coraz bliżej – kapitan marynarki podległy Korfantemu
1979: Tajemnica Enigmy
1979: Placówka – Wilhelm, syn Hamera, nie został wymieniony w czołówce
1974: Orzeł i reszka – oficer polskiego kontrwywiadu, nie został wymieniony w czołówce
1969: Jak rozpętałem II wojnę światową – żołnierz w oflagu sprzedający kiełbasę, nie został wymieniony w czołówce

Srebrny Krzyż Zasługi (1989)
Srebrny Pierścień za role w spektaklach Czarna dziura i Kapelusz pełen deszczu (1989)