Zbigniew Bródka

Zbigniew Bródka

Zbigniew Bródka w 2014
Data i miejsce urodzenia	8 października 1984 Głowno
Klub	UKS Błyskawica Domaniewice
Wzrost	183 cm[1]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Igrzyska olimpijskie złoto Soczi 2014 1500 m brąz Soczi 2014 Drużynowo Mistrzostwa świata brąz Soczi 2013 Drużynowo Puchar Świata (1500 m) 1. miejsce 2012/2013
Strona internetowa

Zbigniew Bródka

aspirant[2]
Data i miejsce urodzenia	8 października 1984 Głowno
Jednostki	Państwowa Straż Pożarna Komenda Powiatowa PSP Łowicz
Odznaczenia

Zbigniew Marcin Bródka (ur. 8 października 1984 w Głownie)^[3] – polski panczenista, mistrz olimpijski, specjalizujący się na dystansie 1500 m, olimpijczyk. Pierwszy Polak, który zdobył Puchar Świata w łyżwiarstwie szybkim (na dystansie 1500 m)^[4] oraz mistrzostwo olimpijskie na tym dystansie.

Mistrz olimpijski na dystansie 1500 metrów w 2014 roku w Soczi oraz brązowy medalista w wyścigu drużynowym razem z Janem Szymańskim oraz Konradem Niedźwiedzkim, i brązowy medalista mistrzostw świata w wyścigu drużynowym w 2013 roku w Soczi^[5]. Kilkunastokrotny mistrz Polski, zarówno na krótkim, jak i długim torze.

Jest absolwentem wychowania fizycznego i fizjoterapii na Politechnice Opolskiej oraz specjalizacji trenerskiej w Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie^[6]. Zawodowo jest strażakiem pełniącym służbę w Komendzie Powiatowej PSP w Łowiczu^[7]. Ukończył Centralną Szkołę Państwowej Straży Pożarnej w Częstochowie.

Przygodę z łyżwami zaczynał od short-tracku w UKS Błyskawica Domaniewice. W latach 2004–2005 podczas studiów reprezentował barwy AZS Politechnika Opole. W roku 2006 był jednym z kandydatów do wyjazdu na igrzyska olimpijskie do Turynu, ostatecznie kontuzja wykluczyła go ze startu. Nie wystartował również w mistrzostwach Europy, które odbywały się w Krynicy-Zdroju. Do ścigania wrócił w marcu 2006. W pierwszym starcie po kontuzji wywalczył 5 złotych medali mistrzostw Polski, wygrywając w wieloboju. Rok później ponownie był najlepszy w klasyfikacji wielobojowej mistrzostw Polski w Białymstoku. W 2007 w biegu na 500 m wygrał, mimo iż na kilkanaście metrów przed metą zajmował 4 pozycję.

Największe sportowe sukcesy w short tracku odniósł w 2005 w mistrzostwach Europy w Turynie, zajmując m.in. 8. miejsce na 1500 m oraz 9. miejsce na 500 m oraz na uniwersjadzie w Innsbrucku.

Na długim torze trenuje od 2008, ponownie jako zawodnik UKS Błyskawica Domaniewice.

W Mistrzostwach Polski w 2009 zajął 5. miejsce (Zakopane), w 2010 zajął 1. miejsce (Zakopane), w 2011 roku zajął 15. miejsce (Warszawa) – po pierwszym dniu Bródka zajmował 3. miejsce, ale drugiego dnia rywalizacji na dystansie 1500 m zaliczył upadek i wycofał się z rywalizacji przed ostatnią konkurencją 10 000 m, w 2012 roku (Tomaszów Mazowiecki) zajął 3. miejsce. W 2013 roku (Tomaszów Mazowiecki) zajął 1. miejsce, pokonując Jana Szymańskiego (2.) oraz Rolanda Cieślaka (3.).

Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015 roku^[8].

Wielobojowe mistrzostwa Europy

W 2010 (Hamar) w klasyfikacji ogólnej zajął 16. miejsce, zajmując na poszczególnych dystansach: 500 m – 10. miejsce, 1500 m – 11. miejsce, 5000 m – 20. miejsce. W 2011 (Collalbo) w klasyfikacji ogólnej zajął 13. miejsce, zajmując na poszczególnych dystansach: 500 m – 8. miejsce, 1500 m – 4. miejsce, 5000 m – 20. miejsce. W 2012 (Budapeszt) w klasyfikacji ogólnej zajął 12. miejsce, zajmując na poszczególnych dystansach: 500 m – 2. miejsce (przegrał jedynie z kolegą z reprezentacji Konradem Niedźwiedzkim o 0,01 s), 1500 m – 7. miejsce, 5000 m – 23. miejsce, 10000 m – 12. miejsce. W 2013 (Heerenveen) w klasyfikacji ogólnej zajął 9. miejsce, zajmując na poszczególnych dystansach: 500 m – 2. miejsce (przegrał jedynie z Konradem Niedźwiedzkim o 0,1 s), 1500 m – 2. miejsce (przegrał jedynie z Konradem Niedźwiedzkim o 0,06 s), 5000 m – 14. miejsce. W 2014 (Hamar) w klasyfikacji ogólnej zajął 10. miejsce, zajmując na poszczególnych dystansach: 500 m – 3. miejsce, 1500 m – 3. miejsce, 5000 m – 15. miejsce. W 2015 (Czelabińsk) nie startował w Mistrzostwach Europy.

Wielobojowe mistrzostwa świata

W 2010 roku (Heerenveen) w klasyfikacji ogólnej zajął 15. miejsce, zajmując na poszczególnych dystansach: 500 m – 8. miejsce, 1500 m – 13. miejsce, 5000 m – 20. miejsce. W 2011 roku (Calgary) nie startował. W 2012 roku (Moskwa) w klasyfikacji ogólnej zajął 11. miejsce, zajmując na poszczególnych dystansach: 500 m – 1. miejsce^[9], 1500 m – 9. miejsce, 5000 m – 18. miejsce, 10000 m – 11. miejsce. W 2013 r. w Hamar ponownie wygrał 500 m. Na 1500 m był 2 za w Boncolce Bokko. Ogólnie w klasyfikacji generalnej zajął 8. miejsce.

Mistrzostwa świata na dystansach

W 2011 roku podczas mistrzostw świata na dystansach w biegu na 1500 metrów zajął 19. miejsce^[10]. Drużyna^[11], w której startował, zajęła ostatnie, 8. miejsce^[12]. W 2012 roku zajął 9. miejsce na dystansie 1500 m (1:47,10) w Heerenveen, tracąc 0,66 s do zwycięzcy. Drużyna, w której startował wspólnie z Konradem Niedźwiedzkim i Janem Szymańskim, tak jak przed rokiem, zajęła 8. miejsce. Mistrzostwa świata na dystansach w 2013 r. odbyły się w Soczi. 21.03.2013 r. Bródka zajął 6. miejsce na dystansie 1500 m (1:47,46). Dzień później na dystansie 1000 m wywalczył 5. miejsce (1:09,45), przegrywając brązowy medal o 0,15 s. Drużyna, w której jechał razem z Janem Szymańskim i Konradem Niedźwiedzkim zajęła 3. miejsce.

Puchar Świata – indywidualnie

Miejsca w klasyfikacji generalnej – 1500 metrów

Zwycięstwa w zawodach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Dystans
1.	3 marca	2013	Erfurt	1500 m

Miejsca na podium w zawodach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Dystans	Miejsce
1.	1 grudnia	2012	Astana	1500 m	3.
2.	10 lutego	2013	Inzell	1500 m	2.
3.	3 marca	2013	Erfurt	1500 m	1.
4.	10 marca	2013	Heerenveen	1500 m	2.
5.	29 listopada	2013	Astana	1500 m	3.
6.	6 grudnia	2013	Berlin	1500 m	2.
7.	15 marca	2014	Heerenveen	1500 m	3.
8.	13 listopada	2021	Tomaszów Mazowiecki	start masowy	3.

Sezon 2008/2009 ukończył bez punktów, startował tylko raz na dystansie 1500 m w Erfurcie (31.01.2009), zajmując 19. miejsce w grupie B z czasem – 1:53,77.

Sezon 2009/2010 ukończył na 34. miejscu, gromadząc 17 punktów. Startował w 4 z 6 PŚ na 1500 m, zajmując kolejno:

• 19. miejsce (grupa B) – Berlin – 1:50,19,
• 6. miejsce (grupa B) – Hamar – 1:48,37,
• 4. miejsce (grupa B) – Calgary – 1:45,48,
• 12. miejsce (grupa B) – Salt Lake City – 1:46,95.

Sezon 2010/2011 ukończył na 16. miejscu, gromadząc 95 punktów. Startował we wszystkich sześciu PŚ na 1500 m, zajmując kolejno:

• 1. miejsce (grupa B) – Heerenveen – 1:48,15,
• 14. miejsce – Berlin – 1:48,05,
• 14. miejsce – Hamar – 1:48,01,
• 14. miejsce – Moskwa – 1:48,57,
• 15. miejsce – Salt Lake City – 1:46,19,
• 18. miejsce – Heerenveen – 1:49,18.

Sezon 2011/2012 ukończył na 14. miejscu, gromadząc 120 punktów. Startował we wszystkich sześciu PŚ na 1500 m, zajmując kolejno:

• 11. miejsce – Czelabińsk – 1:47,45,
• 19. miejsce – Astana – 1:48,35,
• 9. miejsce – Heerenveen – 1:47,26,
• 12. miejsce – Hamar – 1:49,39,
• 14. miejsce – Heerenveen – 1:48,33,
• 12. miejsce – Berlin – 1:48,61.

Sezon 2012/2013 ukończył na 1 miejscu w klasyfikacji 1500 m. Po sześciu startach zgromadził 460 punktów i wygrał w klasyfikacji ogólnej. Zajmowane przez niego miejsca i czasy:

• 5. miejsce – Heerenveen – 1:46,87,
• 7. miejsce – Kołomna – 1:46,28,
• 3. miejsce – Astana – 1:46,42,
• 2. miejsce – Inzell – 1:46,09,
• 1. miejsce – Erfurt – 1:46,88,
• 2. miejsce – Heerenveen – 1:45,96.

W dniach 19–20.01.2013 r. Zbigniew Bródka startował dwukrotnie w Pucharze Świata na dystanse 1000 m w kanadyjskim Calgary. 19.01.2013 r. uzyskał czas 1:07,87 (nowy rekord Polski), uzyskując jako pierwszy polski panczenista wynik poniżej 1:08. 20.01. Uzyskał 2 wynik w historii startów Polaków na 1000 m – 1:08,19. Zajął 2 razy 2. miejsce w grupie B. (4 i 10 wynik zawodów).

Sezon 2013/2014 ukończył na 4. miejscu, gromadząc 386 punktów. Startował we wszystkich sześciu PŚ na 1500 m, zajmując kolejno:

• 8. miejsce – Calgary – 1:44,27
• 6. miejsce – Salt Lake City – 1:42,89 (rekord Polski)
• 3. miejsce – Astana – 1:45,78
• 2. miejsce – Berlin – 1:45,83
• 5. miejsce – Inzell – 1:45,88
• 3. miejsce – Heerenveen – 1:45,81

Sezon 2014/2015 ukończył na 10. miejscu, gromadząc 172 punkty. Startował we wszystkich sześciu PŚ na 1500 m, zajmując kolejno:

• 14. miejsce – Obihiro – 1:49,22
• 9. miejsce – Seul – 1:49,04
• 11. miejsce – Berlin – 1:48,15
• 8. miejsce – Heerenveen – 1:47,06
• 8. miejsce – Hamar – 1:46,84
• 10. miejsce – Erfurt – 1:48,54

Sezon 2015/2016 ukończył na 21. miejscu, gromadząc 50 punktów. Startował w 5 z 6 PŚ na 1500 m, zajmując kolejno:

• 18. miejsce – Calgary – 1:46,75
• 7. miejsce (grupa B) – Salt Lake City – 1:46,10
• 4. miejsce (grupa B) – Inzell – 1:48,17
• 8. miejsce – Heerenveen (grupa B) – 1:49,68
• 1. miejsce – Stavanger (grupa B) – 1:47,81

Sezon 2016/2017 ukończył na 17. miejscu, gromadząc 97 punktów. Startował w 5 z 6 PŚ na 1500 m, zajmując kolejno:

• 17. miejsce – Harbin – 1:49,68
• 13. miejsce – Nagano (grupa B) – 1:49,90
• 16. miejsce – Astana – 1:47,60
• 1. miejsce – Heerenveen (grupa B) – 1:47,82
• 5. miejsce – Berlin – 1:47,25

Sezon 2017/2018 ukończył na 20. miejscu, gromadząc 69 punktów. Startował w 5 z 6 PŚ na 1500 m, zajmując kolejno:

• 11. miejsce – Heerenveen (grupa B) – 1:47,66
• 3. miejsce – Stavanger (grupa B) – 1:47,11
• 16. miejsce – Calgary – 1:44,82
• 6. miejsce – Salt Lake City (grupa B) – 1:44,62
• 8. miejsce – Erfurt – 1:47,05

Sezon 2018/2019 ukończył na 18. miejscu, gromadząc 120 punktów. Startował w 5 z 6 PŚ na 1500 m, zajmując kolejno:

• 16. miejsce – Obihiro – 1:48,022
• 17. miejsce – Tomakomai – 1:50,958
• 12. miejsce – Tomaszów Mazowiecki – 1:49,529
• 4. miejsce – Heerenveen (grupa B) – 1:47,461
• 16. miejsce – Hamar – 1:48,635

Puchar Świata – drużyna

Sezon 2010/2011 – Drużyna zajęła 6. miejsce w klasyfikacji ogólnej Pucharu Świata, gromadząc 147 punktów:

• 9. miejsce – Belin (Bródka, Niedźwiedzki, Szymański),
• 7. miejsce – Hamar (Bródka, Niedźwiedzki, Szymański),
• 5. miejsce – Moskwa (Bródka, Niedźwiedzki, Cieślak).

Sezon 2011/2012 – Drużyna zajęła 6. miejsce w klasyfikacji ogólnej Pucharu Świata, gromadząc 141 punktów:

• 8. miejsce – Czelabińsk (Bródka, Niedźwiedzki, Cieślak),
• 4. miejsce – Heerenveen (Bródka, Niedźwiedzki, Cieślak),
• 6. miejsce – Hamar (Bródka, Niedźwiedzki, Szymański).

Sezon 2012/2013 – Drużyna zajęła 5. miejsce w klasyfikacji ogólnej Pucharu Świata (na koncie 150 pkt):

• 7. miejsce – Heerenveen (Bródka, Niedźwiedzki, Szymański),
• 5. miejsce – Astana (Bródka, Niedźwiedzki, Szymański),
• 3. miejsce – Heerenveen (Bródka, Niedźwiedzki, Szymański).

Sezon 2013/2014 – Drużyna zajęła 4. miejsce w klasyfikacji ogólnej Pucharu Świata (na koncie 265 pkt):

• 5. miejsce – Calgary (Bródka, Niedźwiedzki, Szymański),
• 10. miejsce – Astana (Bródka, Niedźwiedzki, Cieślak),
• 3. miejsce – Berlin (Bródka, Niedźwiedzki, Szymański),
• 2. miejsce – Heerenveen (Bródka, Niedźwiedzki, Waś).

Sezon 2014/2015 – Drużyna zajęła 3. miejsce w klasyfikacji ogólnej Pucharu Świata (na koncie 205 pkt):

• 4. miejsce – Obihiro (Bródka, Szymański, Niedźwiedzki),
• 1. miejsce – Berlin (Bródka, Szymański, Niedźwiedzki),
• 6. miejsce – Heerenveen (Bródka, Niedźwiedzki, Szymański).

Sezon 2015/2016 – Drużyna zajęła 3. miejsce w klasyfikacji ogólnej Pucharu Świata (na koncie 279 pkt):

• 4. miejsce – Calgary (Niedźwiedzki, Bródka, Szymański),
• 3. miejsce – Inzell (Niedźwiedzki, Bródka, Szymański),
• 6. miejsce – Heerenveen (Niedźwiedzki, Bródka, Szymański),
• 3. miejsce – Heerenveen (Niedźwiedzki, Bródka, Szymański).

Sezon 2016/2017 – Drużyna zajęła 8. miejsce w klasyfikacji ogólnej Pucharu Świata (na koncie 165 pkt):

• 10. miejsce – Harbin (Bródka, Szymański, Wielgat),
• 9. miejsce – Nagano (Bródka, Szymański, Wielgat),
• 3. miejsce – Nur-Sułtan (Niedźwiedzki, Bródka, Szymański),
• 7. miejsce – Heerenveen (Niedźwiedzki, Bródka, Szymański).

Sezon 2017/2018 – Drużyna zajęła 8. miejsce w klasyfikacji ogólnej Pucharu Świata (na koncie 110 pkt):

• 9. miejsce – Heerenveen (Niedźwiedzki, Bródka, Szymański),
• 6. miejsce – Calgary (Niedźwiedzki, Bródka, Szymański),
• 8. miejsce – Salt Lake City (Niedźwiedzki, Bródka, Szymański).

Sezon 2018/2019 – Drużyna zajęła 10. miejsce w klasyfikacji ogólnej Pucharu Świata (na koncie 186 pkt). Bródka wziął udział w jednym z trzech drużynowych startów przewidzianych na ten sezon (w Tomakomai zespół w składzie Z. Bródka, A. Wielgat, M. Bachanek zajął 10. miejsce).

Igrzyska olimpijskie

ZIO Soczi 2014 – Podium biegu na 1500 metrów

W 2010 startował na igrzyskach w Vancouver. W biegu na 1500 metrów zajął 27. miejsce z wynikiem 1:49,45^[13][14].

W 2014 startował na igrzyskach w Soczi. W swoim pierwszym starcie w Soczi, w biegu na 1000 metrów, który się odbył 12 lutego, zajął 14. miejsce. 15 lutego w biegu na 1500 metrów zajął 1. miejsce z wynikiem 1:45,006. Srebro zdobył Holender Koen Verweij, który przegrał z Polakiem o 0,003 s. Biorąc pod uwagę średnią prędkość osiągniętą przez zawodników, Polak wyprzedził Holendra o odległość wynoszącą zaledwie 4,3 cm. Dzięki temu zwycięstwu Zbigniew Bródka został pierwszym polskim panczenistą, który został medalistą olimpijskim oraz pierwszym polskim mistrzem olimpijskim w tej dyscyplinie (przed nim medale w łyżwiarstwie szybkim dla Polski zdobywały kobiety, żadna jednak nie została mistrzynią olimpijską). Wystartował również w biegu drużynowym wraz z Konradem Niedźwiedzkim i Janem Szymańskim. 21 lutego w ćwierćfinale biegu drużynowym mężczyzn Polacy okazali się szybsi od Norwegów o 0,41 s. W półfinałowym biegu, który odbył się tego samego dnia, przegrali z Holandią różnicą 11,29 s. 22 lutego w biegu o brązowy medal Polacy okazał się szybsi od Kanadyjczyków, wyprzedzając ich o 2,33 s. Tym samym Bródka zdobył drugi na tych igrzyskach medal olimpijski.

Rekordy życiowe^[15]

• 100 m – 10,53 (Harbin, 19.02.2009)
• 500 m – 35,75 (Calgary, 28.02.2015)
• 1000 m – 1:07,87 (Calgary, 19.01.2013) rekord Polski
• 1500 m – 1:42,89 (Salt Lake City, 15.11.2013) rekord Polski
• 3000 m – 3:44,08 (Calgary, 28.02.2015)
• 5000 m – 6:27,79 (Calgary, 7.03.2015)
• 10 000 m – 14:09,29 (Hamar, 17.02.2013)
• Drużynowo (Mężczyźni) – 3:41,72 (Calgary, 9.11.2013) rekord Polski

Pozostałe sukcesy

• Nagroda w Plebiscycie na Najlepszego policjanta i strażaka województwa łódzkiego w 2011 roku w kategorii „Strażak, który osiągnął znaczące sukcesy sportowe”^[16],
• 1. miejsce w biegu na 1000 m podczas XIV Mistrzostw Województwa Łódzkiego Strażaków PSP w Lekkoatletyce 2012^[17]
• 1. miejsce (ex-equo z tenisistą Jerzym Janowiczem) w Plebiscycie na Najlepszego Sportowca Ziemi Łódzkiej 2013 r^[18],
• Tytuł Łowiczanina Roku 2013 przyznany w styczniu 2014 roku^[19],
• Laureat Plebiscytu „Polacy z Werwą 2014” w kategorii Sport^[20],
• Tytuł Honorowego Obywatela Łowicza przyznany 19 lutego 2014 roku^[21],
• Tytuł Honorowego Obywatela Miasta Głowna przyznany 26 marca 2014 roku^[22],
• 5. miejsce w Plebiscycie Przeglądu Sportowego na Najlepszego Sportowca Polski 2014^[23],
• Wielka Honorowa Nagroda Sportowa PKOL im. Piotra Nurowskiego – Zawodnik Roku 2014^[24].

Odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2014)^[25][26]
• Odznaka Honorowa za Zasługi dla Województwa Łódzkiego^[27]

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Profil na stronie ISU. data.isuresults.eu. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)]. (ang.).
• Profil na portalu SpeedSkatingsInfo (niem.)
• Profil na portalu Schaatsstatistieken.nl (niderl.)
• Stanisław Rakoczy spotkał się z olimpijczykiem Zbigniewem Bródką. mswia.gov.pl, 2013-04-15. [dostęp 2014-02-15].