Zbigniew Bujarski
| Data i miejsce urodzenia | 12 maja 1946 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | 13 kwietnia 2018 |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
    | |
Zbigniew Bujarski (ur. 21 sierpnia 1933 w Muszynie, zm. 13 kwietnia 2018 w Krakowie[1]) – polski kompozytor, profesor sztuk muzycznych i artysta malarz.
Życiorys
W latach 1955–1958 studiował dyrygenturę, a 1956–1960 kompozycję pod kierunkiem Stanisława Wiechowicza w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. Po zakończeniu nauki w 1961 podjął pracę w Filharmonii Rzeszowskiej, jako prelegent muzyczny i kierownik literacki. Na tym stanowisku pracował do 1967. Od 1972 wykładał w Akademii Muzycznej w Krakowie[2].
Od 1980 prowadził klasę kompozycji w Akademii Muzycznej w Krakowie. W latach 1978–1986 był dziekanem wydziału kompozycji, dyrygentury i teorii muzyki, od 1992 zajmował stanowisko profesora tej uczelni. W 2012 otrzymał tytuł profesora sztuk muzycznych[3].
Pomimo że w twórczości Bujarskiego na pierwszy plan wysuwa się problematyka brzmienia, to jednak w utworach wokalno-instrumentalnych dużą rolę odgrywała warstwa słowna. Kompozytor w swych pracach wykorzystywał teksty wybitnych poetów, niekiedy również w językach oryginalnych, jak np. w oratorium El hombre.
Od najmłodszych lat wykazywał również zdolności plastyczne. Jego pasją było malarstwo[4].
Zbigniew Bujarski zmarł w wieku 84 lat. Został pochowany na cmentarzu w Muszynie[5].
Nagrody i wyróżnienia
W 1964 otrzymał II nagrodę za Kinoth na Konkursie im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach, a w 1967 wyróżnienie na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu za Contrarię. II nagroda Tribune Internationale des Compositeurs UNESCO, Paryż 1978 za Musica domestica (wydawnictwo Krakowskie 1978, 1981); Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia 1979, 1987; Nagroda Związku Kompozytorów Polskich i Nagroda Miasta Krakowa 1984; Nagroda im. A. Jurzykowskiego, N. Jork 1991.
24 lutego 2011 został odznaczony przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[6].
Kompozycje
| Tytuł | Aranżacja | Współautor | Powstanie | Prawykonanie | Wydanie | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| instrumentalne | ||||||||
| Tryptyk | orkiestra smyczkowa i perkusyjna | 1958 | ||||||
| Kinoth | orkiestra | 1963 | Kraków, 1965 | |||||
| Contraria | orkiestra symfoniczna | 1965 | Warszawska Jesień, 1966 | Kraków, 1970 | ||||
| Musica domestica | kameralna orkiestra smyczkowa | 1977 | ||||||
| wokalno-instrumentalne | ||||||||
| Krzewy płonące | 1: głos i zespół kameralny 2: głos i fortepian | Tadeusz Śliwiak (słowa) | 1958 | Kraków, 1963 | ||||
| Synchrony I | sopran i zespół kameralny | 1959 | ||||||
| Synchrony II | sopran, chór mieszany i orkiestra symfoniczna | 1960 | ||||||
| Kompozycja kameralna | głos, flet, harfa, fortepian, perkusja, 2 mikrofony, wzmacniacz i głośniki | S. Tsuboi K. Tanaka (słowa[7]) | 1963 | Warszawska Jesień, 1964 | Kraków, 1965 | |||
| El hombre | oratorium | 1969-73 | Warszawska Jesień, 1974 | |||||
Przypisy
- ↑ Zbigniew Bujarski nie żyje. Był kompozytorem i malarzem (pol.). rmf24.pl. [dostęp 2018-04-17].
- ↑ Encyklopedia muzyczna PWM, część biograficzna, s. 453, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1979
- ↑ Prof. przew. kwal. II Zbigniew Bujarski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-05-31].
- ↑ Beata Zacny, Kompozytor, malarz, pedagog, Almanach Muszyny, 2009 [dostęp 2020-05-20].
- ↑ Odszedł Zbigniew Bujarski. PWM. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-21)].
- ↑ Kraków. Jubileusz w Akademii Muzycznej. e-teatr.pl, 25 lutego 2011. [dostęp 2011-06-22].
- ↑ Słowa wykorzystane przez Bujarskiego pochodzą z przekładu rosyjskiego dokonanego przez Jerzego Pleśniarowicza; Perkowska Małgorzata: Bujarski Zbigniew w: Elżbieta Dziębowska (red.) Encyklopedia muzyczna PWM, cz. biograficzna t. I, Kraków 1979, ISBN 83-224-0113-2, s. 453
Bibliografia
- Perkowska Małgorzata: Bujarski Zbigniew w: Elżbieta Dziębowska (red.) Encyklopedia muzyczna PWM, cz. biograficzna t. I, Kraków 1979, ISBN 83-224-0113-2
- Małgorzata Perkowska: Bujarski Zbigniew. W: Elżbieta Dziębowska: Encyklopedia muzyczna PWM. T. 1: ab część biograficzna. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 449. ISBN 83-224-0113-2. OCLC 468356768. (pol.)
- Elżbieta Widłak: Bujarski Zbigniew. W: Elżbieta Dziębowska: Encyklopedia muzyczna PWM. T. ab suplement. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1998, s. 84. ISBN 978-83-224-0492-8. OCLC 470131186. (pol.)
- Teresa Malecka: Zbigniew Bujarski: twórczość i osobowość, Kraków: Akademia Muzyczna w Krakowie, 2006, ISBN 83-87182-64-8
Linki zewnętrzne
- Adrian Thomas: Bujarski, Zbigniew [w]: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol.4. Macmillan Publishers Limited, 2001. ISBN 0-333-60800-3; ISBN 1-56159-239-0
- Z. Bujarski na Polmic.pl
| Państwowa Wyższa Szkoła Muzyczna (1945–1978) |
|
|---|---|
| Akademia Muzyczna (od 1978) |
|
Media użyte na tej stronie
Baretka Srebrnego Medalu "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis"
Akademia Muzyczna w Krakowie, od strony Plant/ul.Westerplatte