Zbigniew Koruba
| Data i miejsce urodzenia | 15 października 1957 |
|---|---|
| Profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: inżynieria mechaniczna | |
| Alma Mater | Kijowski Instytut Inżynierów Lotnictwa Cywilnego |
| Doktorat | 1990 – automatyka i robotyka |
| Habilitacja | 2001 – mechanika |
| Profesura | 7 października 2010 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Stanowisko | |
| Rektor | |
| Okres spraw. | od 2020 |
| Poprzednik | |
| Prorektor ds. badań naukowych i współpracy z przemysłem | |
| Okres spraw. | 2016–2020 |
| Odznaczenia | |
 | |
Zbigniew Stanisław Koruba (ur. 15 października 1957 w Trzebnicy[1]) – polski inżynier mechanik, profesor nauk technicznych, profesor Politechniki Świętokrzyskiej i jej rektor w kadencji 2020–2024.
Życiorys
Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki w Busku-Zdroju. W 1982 ukończył z wyróżnieniem studia na Wydziale Mechanicznym Kijowskiego Instytutu Inżynierów Lotnictwa Cywilnego. Doktoryzował się w 1990 na macierzystej uczelni w oparciu o pracę pt. Planowanie w zadaniach identyfikacji charakterystyk aerodynamicznych[2]. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 2001 w Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego na podstawie pracy zatytułowanej: Dynamika i sterowanie giroskopem na pokładzie obiektu latającego. Tytuł profesora nauk technicznych otrzymał 7 października 2010[3].
W latach 1982–1984 był nauczycielem w szkole średniej[4]. W latach 2007–2009 pracował w Centrum Badań Kosmicznych PAN[5].
Od 1984 związany z Politechniką Świętokrzyską[2], na której doszedł do stanowiska profesora. W kadencji 2012–2016 był dziekanem Wydziału Mechatroniki i Budowy Maszyn, natomiast w latach 2016–2020 pełnił funkcję prorektora PŚk do spraw badań naukowych i współpracy z przemysłem. W lipcu 2020 został wybrany na rektora Politechniki Świętokrzyskiej w kadencji 2020–2024, pokonując w drugiej turze głosowania dr hab. Pawła Łaskiego[5].
Specjalizuje się m.in. w dynamice i sterowaniu układów mechanicznych, systemach naprowadzania broni precyzyjnego rażenia i symulacjach komputerowych ruchu obiektów latających. Opublikował ponad 250 prac, w tym ponad 25 w czasopismach z listy filadelfijskiej. Jest również autorem lub współautorem pięciu monografii, w tym jednej wydanej za granicą (Classical Mechanics. Applied Mechanics and Mechatronics, Springer 2012)[5]. Wypromował sześciu doktorów nauk technicznych[3]. Został członkiem Sekcji Dynamiki Układów Komitetu Mechaniki PAN[5].
Według własnego oświadczenia, we wrześniu 1986 funkcjonariusze Służby Bezpieczeństwa szantażowali go i grozili mu, próbując zmusić do współpracy. W obawie o żonę i dziecko oraz z obawy przed aresztowaniem podpisał „pod presją dokument wymuszony przez funkcjonariuszy”. Następnego dnia złożył skargę i „wycofał się ze wszystkiego”[6]. W 2012 złożył oświadczenie lustracyjne, że nigdy nie pracował, nie pełnił służby, ani nie był współpracownikiem organów bezpieczeństwa państwa w okresie PRL. W 2014 Instytut Pamięci Narodowej, w przedmiocie zgodności z prawdą tego oświadczenia, nie stwierdził podstaw do skierowania do sądu wniosku o wszczęcie postępowania lustracyjnego i pozostawił sprawę bez dalszego biegu[7].
W 2003 został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[8].
Przypisy
- ↑ Piotr Burda: Nowi profesorowie z Kielc. echodnia.eu, 18 listopada 2010. [dostęp 2020-07-09].
- ↑ a b Politechnika Świętokrzyska. Kielce University of Technology. Jubileusz 50-lecia. 1965–2015. Wyd. 8 popr. i uzup. Kielce: Wydawnictwo Politechniki Świętokrzyskiej, 2015, s. 225.
- ↑ a b Zbigniew Koruba, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-07-09].
- ↑ Dr hab. inż. Zbigniew Koruba, prof. PŚk. tu.kielce.pl. [dostęp 2020-07-09].
- ↑ a b c d Nowy Rektor Politechniki Świętokrzyskiej. tu.kielce.pl, 9 lipca 2020. [dostęp 2020-07-09].
- ↑ Zbigniew Koruba: Oświadczenie. tu.kielce.pl, 19 czerwca 2020. [dostęp 2020-07-09].
- ↑ Piotr Stawowy: Zawiadomienie. tu.kielce.pl, 2 lipca 2014. [dostęp 2020-07-09].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 lipca 2003 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2003 r. nr 55, poz. 854).