Zbigniew Kryński

Zbigniew Kryński
Data i miejsce urodzenia

3 sierpnia 1921
Siedlce

Data i miejsce śmierci

11 października 1995
Warszawa

Zawód

aktor

Lata aktywności

1947–1987

Grób Zbigniewa Kryńskiego na cmentarzu Powązkowskim

Zbigniew Kryński (ur. 3 sierpnia 1921 w Siedlcach, zm. 11 października 1995 w Warszawie) – polski aktor.

Życiorys

Był uczniem Kursów Maturalnych Nr 1 w Alessano, we Włoszech[1]. Był absolwentem PWST w Warszawie. Studia ukończył w 1948, gdy siedziba uczelni mieściła się jeszcze w Łodzi. W sezonie 1948–49 grał w Teatrze Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach, a od 1949 aż do przejścia na emeryturę w 1982 w Teatrze Narodowym w Warszawie. Zagrał kilkanaście drugoplanowych ról w filmach i serialach telewizyjnych. Najbardziej znaczącą z nich była postać murarza Osucha w serialu Dom Jana Łomnickiego. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 75-5-15)[2].

Filmografia

Role filmowe:

Role w serialach telewizyjnych:

Polski dubbing

  • 1951: Ona tańczyła jedno lato – Klas Viberg
  • 1956: Melduję posłusznie – Żandarm
  • 1958: Diabelski wynalazek – pan Serke
  • 1958: Na psa urok
  • 1958: Proces został odroczony – Dyrektor
  • 1959: Banda Asa Kier – Szestakow
  • 1959: Cyrk jedzie – Sam Treat
  • 1959: Macario
  • 1960: Tajemnicza puderniczka – Pipka
  • 1960: Dzień powszedni – Monter
  • 1960: O chłopie, co okpił śmierć – Pandrhola
  • 1960: Trzy światy Guliwera – lord Bermogg
  • 1961: Salvatore Giuliano
  • 1962: Dwoje na huśtawce – Pan Jacoby (pierwsza wersja dubbingowa)
  • 1962: Wódz czerwonoskórych – złodziej
  • 1964: Ostatni Mohikanin – kucharz
  • 1965: Bitwa o Algier
  • 1965: Biała pani
  • 1965: Lebiediew contra Lebiediew – Potapow
  • 1965: Napad stulecia – Andrew Elton
  • 1965: Pałace w płomieniach – Serafim Mogos
  • 1965: Winnetou i Król Nafty – Bill Campbell
  • 1966: Winnetou i Apanaczi – Hank
  • 1967: Dom i gospodarz – przewodniczący kołchozu Prochor
  • 1967: Testament agi – kapitan Csomai
  • 1968: Kapryśne lato – Antonin Dura
  • 1968: Na szlaku wojennych przygód – Vit Pracka
  • 1968: Na tropie Sokoła – Sam Blake
  • 1968: Nie drażnić cioci Leontyny – Serafin
  • 1969: Białe Wilki – Samuel D. Blake
  • 1969: Nie smuć się – Dodo
  • 1970: Cudowna lampa Aladyna – sowa Hi-Hi
  • 1970: Gott mit uns – kapral Jelinek
  • 1970: Waterloo – Pierre Cambronne
  • 1971: Królowa Elżbieta – Kelley
  • 1972: Rodzina Straussów – Dissl
  • 1972: Ponieważ się kochają – sędzia Haiduc
  • 1972: Wódz Indian – Tecumseh – Mac
  • 1972: Zindy, chłopiec z bagien – Sebastian
  • 1973: Co ważne w życiu – Burda
  • 1973: Cudowny kożuszek – Küsmödi
  • 1976: Ja, Klaudiusz − Montanus (odc. 5)
  • 1981: Karkonosz i narciarze

Przypisy

  1. Czartoryski 1986 ↓, s. 46.
  2. Cmentarz Stare Powązki: URSZULA LATOS-KRYŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-12-10].

Bibliografia

  • Michał Czartoryski: Na końcu włoskiego buta. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1986. ISBN 83-03-01259-2.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Zbigniew Kryński grób.jpg
Autor: Lukasz2, Licencja: CC0
Grób Zbigniewa Kryńskiego na cmentarzu powązkowskim