Zbigniew Kuderowicz

Zbigniew Kuderowicz
Data i miejsce urodzenia

12 listopada 1931
Kielce

Data śmierci

27 kwietnia 2015

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia filozofii nowożytnej i współczesnej
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Profesura

1973

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński
Uniwersytet Warszawski
Uniwersytet w Białymstoku

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 40-lecia Polski Ludowej

Zbigniew Marcin Kuderowicz (ur. 12 listopada 1931 w Kielcach, zm. 27 kwietnia 2015[1]) – polski filozof, historyk i etyk, nauczyciel akademicki, profesor nauk humanistycznych.

Życiorys

Wykładał m.in. na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie od 1974 do 1984 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Filozofii[2] i Uniwersytecie Warszawskim. Był członkiem egzekutywy OOP PZPR na Wydziale Filozofii UW[3]. Był kierownikiem Katedry Filozofii Wydziału Historyczno-Socjologicznego na Uniwersytecie w Białymstoku. Od 1974 był członkiem Komitetu Nauk Filozoficznych Polskiej Akademii Nauk. Specjalizował się w historii filozofii niemieckiej i polskiej XIX i XX wieku.

Wyróżniony nagrodą resortową II stopnia (1982, 1984) oraz III stopnia (1968). Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem 40-lecia Polski Ludowej[4]. Pochowany został 30 kwietnia 2015 na Cmentarzu Starym w Kielcach, w grobowcu rodzinnym.

Wybrane publikacje

  • Doktryna moralna młodego Hegla: analiza teorii wolności (1959)
  • Problematyka wolności w doktrynie społecznej Adama Müllera (1961)
  • Scheller, czyli personalizm etyczny (1962)
  • Fichte (1963)
  • Światopogląd a życie u Diltheya (1966)
  • Struktura i Historia u Zygmunta Łempieckiego (1967)
  • Hegel a problem ciągłości kultury (1970)
  • Biografia kultury (1973)
  • Filozofia dziejów: rozwój problemów i stanowisk (1973, II wyd. 1983)
  • Historyk filozofii jako „opiekun spolegliwy” (1976)
  • Przegląd metod historii filozofii (1978)
  • Klasyczna filozofia niemiecka jako źródło współczesnej antropologii filozoficznej (1978)
  • Dylematy historiozoficzne w myśli polskiego modernizmu (1979)
  • Nietzsche (1976, IV wyd. 2004)
  • Artyści i Historia (1980)
  • Cierpienie a sens historii (1981)
  • Wolność i historia: studia o filozofii Hegla i jej losach (1981)
  • Hegel i jego uczniowie (1984)
  • Polska próba neoheglizmu (1984)
  • Nowatorstwo czy kontemplacja (1986)
  • Dilthey (1967, II wyd. 1987)
  • Wpływ walki z faszyzmem na filozofię europejską (1988)
  • Filozofia nowożytnej Europy (1989)
  • Nietzsche – fenomen kultury nowoczesnej (1992)
  • Idea a sens świata: o koncepcji idei w filozofii Kanta (1993)
  • Filozofia o szansach pokoju. Problem wojny i pokoju w filozofii XX w. (1995)
  • Ocena heglizmu w kręgu polskiego modernizmu: Stanisław Brzozowski i Karol Irzykowski (1998)
  • Kant (2000)
  • Koncepcja praw historii w ujęciu Feliksa Konecznego (2000)

Przypisy

  1. nekrolog, Gazeta Wyborcza 27 kwietnia 2015
  2. Nekrolog na stronie Uniwersytetu Jagiellońskiego. 27 kwietnia 2015. [dostęp 2022-02-20].
  3. Tadeusz Rutkowski, Na styku nauki i polityki. Uniwersytet Warszawski w PRL 1944–1989, [w:] Dzieje Uniwersytetu Warszawskiego po 1945, red. Piotr M. Majewski, Warszawa 2016, s. 456.
  4. Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 660-661

Bibliografia

  • Kto jest kim w Polsce, edycja IV (zespół redakcyjny Beata Cynkier i inni), Warszawa 2001, s. 471

Media użyte na tej stronie

POL Medal 40-lecia Polski Ludowej BAR.svg
Baretka: Medal 40-lecia Polski Ludowej