Zbigniew Kulczycki

Zbigniew Kulczycki
Data i miejsce urodzenia

9 października 1916
Kraków

Data i miejsce śmierci

4 marca 1982
Warszawa

Starosta kłodzki
Okres

od 26 kwietnia 1947
do 31 sierpnia 1948

Przynależność polityczna

Polska Partia Robotnicza

Poprzednik

Wiktor Frączak

Następca

Mikołaj Dawidiuk

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Zbigniew Mieczysław Kulczycki (ur. 9 października 1916 w Krakowie[1], zm. 4 marca 1982 w Warszawie) – polski historyk, polityk, działacz PPR, a następnie PZPR, starosta powiatu kłodzkiego w latach 1947–1948.

Życiorys

Urodził się w 1916 roku w Krakowie, gdzie spędził dzieciństwo i młodość. Po ukończeniu szkoły średniej studiował historię na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie uzyskał magisterium. W 1934 roku jako miłośnik gór wstąpił do Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego[2]. W czasie II wojny światowej w latach 1942–1944 kierownik sklepu Spółdzielni Owocowo-Warzywnej w Koprzywnicy (powiat sandomierski)[1], działał w ruchu oporu i wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej[3].

Po jej zakończeniu osiedlił się w Kłodzku, gdzie należał do ścisłego kierownictwa miejscowego komitetu PPR. Opowiadał się za zjednoczeniem tej partii z Polską Partią Socjalistyczną[4]. 26 kwietnia 1947 roku został wybrany starostą kłodzkim po odwołaniu Wiktora Frączaka z tej funkcji, którą sprawował przez ponad rok do 31 sierpnia 1948 roku[5]. Dał się poznać jako inicjator rozpoczęcia polskich badań nad przeszłością ziemi kłodzkiej, której celem była integracja nowej ludności z nowym miejscem zamieszkania, jaką była Kłodzczyzna. W listopadzie 1947 był jednym ze współtwórców Towarzystwa Miłośników Ziemi Kłodzkiej i jego pierwszym prezesem[6][7][8]. Poza tym był współzałożycielem Oddziału PTT w Kłodzku[9].

W 1949 roku przeprowadził się do Wrocławia, gdzie objął funkcję wicewojewody wrocławskiego, a następnie przewodniczącego Komisji d.s Turystyki. W latach 1954–1960 wchodził w skład Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego. Od 1972 roku był jego członkiem honorowym. Działał także w Towarzystwie Polonia. Ponadto pracował w aparacie partyjnym.

Od lat 50. XX wieku wziął aktywny udział w zorganizowaniu w Opolu Wyższej Szkoły Pedagogicznej, gdzie był jednym z wykładowców. Na tej uczelni uzyskał w 1968 roku stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie historii[10]. Był autorem wielu opracowań o turystyce, w tym między innymi Zarysu historii turystyki w Polsce, wydanej w 1969 roku. Zmarł w 1982 roku w Warszawie[3].

Odznaczenie

Przypisy

  1. ↑ a b Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL: Zbigniew Mieczysław Kulczycki. Biuletyn Informacji Publicznej IPN. [dostęp 2020-04-21]. (pol.).
  2. ↑ Klimaszewska 2018 ↓, s. 21.
  3. ↑ a b Słownik geografii turystycznej Sudetów, pod red. M. Staffy, t. 15, Wrocław 1994, s. 241.
  4. ↑ Kłodzko. Dzieje miasta, pod red. R. Gładkiewicza, Kłodzko 1998, s. 146.
  5. ↑ Kłodzko. Dzieje miasta, op. cit., s. 224.
  6. ↑ A. Herzig, M. Ruchniewicz, Dzieje Ziemi Kłodzkiej, Hamburg-Wrocław 2006, s. 447.
  7. ↑ Towarzystwo Miłośników Ziemi Kłodzkiej. Kreator życia kulturalnego i społecznego w regionie. Towarzystwo Miłośników Ziemi Kłodzkiej. [dostęp 2016-11-21]. (pol.).
  8. ↑ Klimaszewska 2018 ↓, s. 18–19.
  9. ↑ Klimaszewska 2018 ↓, s. 21–23.
  10. ↑ Stanisław Nicieja, Alma Mater Opoliensis. Ludzie, fakty, wydarzenia. Księga jubileuszowa w 50. rocznicę Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu i 10. rocznicę powstania Uniwersytetu Opolskiego, wyd. UO, Opole 2004. ISBN 978-83-7395-095-5.
  11. ↑ M.P. z 1947 r. nr 63, poz. 463.

Bibliografia