Zbigniew Lis

Zbigniew Lis
Data i miejsce urodzenia7 sierpnia 1948
Sopot

Zbigniew Lis (ur. 7 sierpnia 1948 w Sopocie) – polski polityk, działacz „Solidarności”, po wprowadzeniu stanu wojennego organizator podziemia solidarnościowego. Absolwent (1968) Technikum Budowy Okrętów w Gdańsku.

Życiorys

1962-1983 pracownik Stoczni Gdańskiej im. Lenina.

Marzec 1968 podczas studiów na Politechnice Gdańskiej uczestniczył w demonstracjach na ulicach Gdańska.

Grudzień 1970 uczestnik strajku w Stoczni Gdańskiej i protestów ulicznych.

Sierpień 1980 członek Zakładowego Komitetu Strajkowego Stoczni Gdańskiej, potem w ochronie MKS i delegacji prowadzącej pertraktacje z komunistycznymi władzami.

Od września 1980 członek Solidarności i wiceprzewodniczący Komitetu Założycielskiego Solidarności w SG.

Od września 1980 pracował w Międzyzakładowym Komitecie Założycielskim Solidarności Gdańsk.

W lipcu 1981 delegat na I Walne Zgromadzenie Delegatów Solidarności Regionu Gdańsk, członek Zarządu Regionu[1].

Od listopada 1981 w Prezydium Zarządu Regionu.

Wrzesień-październik 1981 delegat na I Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność”[2], członek Komisji Krajowej, przewodniczący Krajowej Sekcji Przemysłu Okrętowego, współzałożyciel Sieci[3].

13 grudnia 1981 internowany w Ośrodku Odosobnienia w Strzebielinku[4], zwolniony 29 kwietnia 1982.

Po odzyskaniu wolności był współpracownikiem podziemnego biuletynu Tajnej Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” Stoczni Gdańskiej „Rozwaga i Solidarność[5].

Październik 1982 współorganizator strajku w SG przeciwko delegalizacji „Solidarności”;

Luty 1983 aresztowany, osadzony w areszcie KW MO, a potem w Areszcie Śledczym w Gdańsku, zwolniony w lipcu 1983 na mocy amnestii, zwolniony z pracy.

Październik 1983 – 1988 zatrudniony w Zakładzie Budowlano-Remontowym LSWM Morena w Gdańsku.

1986-1988 wyjazd zarobkowy do USA.

Kwiecień 1989 przywrócony do pracy w SG, pracował tam do 1996, członek Prezydium KZ,

1990-1995 delegat na kolejne Wojewódzkie i Krajowe Zjazdy Delegatów, członek Zarządu Regionu.

1992-1995 wiceprzewodniczący Sekretariatu Metalowców i przewodniczący Krajowej Sekcji Przemysłu Okrętowego „Solidarności”.

Od 1995 własna działalność gospodarcza.

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi w 1997.

Przypisy

Bibliografia