PlWiki > Zbigniew Makomaski

Zbigniew Makomaski

Data i miejsce urodzenia

11 lipca 1931
Uniszki Zawadzkie

Wzrost

177 cm

Dorobek medalowy

Mistrzostwa Polski
złoto	Warszawa 1953	bieg na 200 m przez płotki
złoto	Warszawa 1953	bieg na 400 m przez płotki
złoto	Warszawa 1954	sztafeta 4 × 400 m
złoto	Łódź 1955	sztafeta 4 × 400 m
złoto	Bydgoszcz 1958	sztafeta 4 × 400 m
srebro	Bydgoszcz 1958	bieg na 400 m
srebro	Bydgoszcz 1958	sztafeta 4 × 100 m
brąz	Warszawa 1951	bieg na 400 m przez płotki

Zbigniew Antoni Makomaski (ur. 11 lipca 1931 w Uniszkach Zawadzkich^[1]) – polski lekkoatleta, olimpijczyk.

Osiągnięcia

Był biegaczem, członkiem Wunderteamu. Był znany przede wszystkim ze startów w biegach na 400 metrów oraz 800 metrów, ale odnosił sukcesy także w biegach płotkarskich.

Najbardziej znanym osiągnięciem sportowym Makomaskiego jest zwycięstwo w biegu na 800 metrów podczas meczu reprezentacji Polski i Stanów Zjednoczonych 2 sierpnia 1958, kiedy to pokonał mistrza olimpijskiego z Melbourne w 1956 Toma Courtneya.

Startował w biegu na 800 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie, ale odpadł w ćwierćfinale^[1]. Podczas mistrzostw Europy w 1954 w Bernie wystąpił w sztafecie 4 × 400 metrów (bez sukcesów), a w następnych mistrzostwach w 1958 w Sztokholmie był czwarty w biegu na 800 metrów i szósty w sztafecie 4 × 400 metrów^[2]. Na akademickich mistrzostwach świata w Budapeszcie w 1954 zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 400 metrów, a w biegu na 400 metrów indywidualnie był szósty. Zajął drugie miejsca w obu tych konkurencjach podczas Międzynarodowych Igrzysk Sportowych Młodzieży w Warszawie w 1955^[3].

Był mistrzem Polski w biegu na 200 metrów przez płotki w 1953, w biegu na 400 metrów przez płotki także w 1953 oraz w sztafecie 4 × 400 metrów w 1954, 1955 i 1958. W 1958 zdobył wicemistrzostwo Polski w biegu na 400 metrów oraz w 4 × 100 metrów^[4]. Wystąpił w 25 meczach reprezentacji Polski odnosząc 12 zwycięstw indywidualnych. Ustanawiał rekordy Polski w biegu na 400 metrów (47,7 25 czerwca 1955 w Moskwie), w biegu na 800 metrów (1:46,7 2 sierpnia 1958 w Warszawie) i w sztafecie 4 × 400 metrów (3:08,7 7 września 1957 w Warszawie)^[5]. Był zawodnikiem klubów z Olsztyna: Związkowca, Kolejarza i Ogniwa, a także (przez większą część kariery) z Warszawy: Ogniwa i Sparty.

Rekordy życiowe

bieg na 400 metrów – 47,3 s. (6 lipca 1957, Budapeszt)
bieg na 800 metrów – 1:46,7 s. (2 sierpnia 1958, Warszawa)^[6]
bieg na 400 metrów przez płotki – 55,0 s. (32 października 1953, Jena)

Przypisy

↑ ^a ^b Zbigniew Makomaski, olympedia.org [dostęp 2021-06-21] (ang.).
↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 507, 509–510, 513 [dostęp 2021-06-21] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994. ISBN 83-902509-0-X.
↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 31, 113, 116, 245, 261–262. ISBN 978-83-61233-20-6.
↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 31, 38, 206. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.)
↑ ZbigniewZ. Jonik ZbigniewZ., All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii, zbjonik.domtel-sport.pl [dostęp 2021-05-19] (pol.).

Bibliografia

Bogdan Tuszyński: Polscy olimpijczycy XX wieku. T. 1: A-M. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 2004, s. 512. ISBN 83-7407-050-1.
Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński: Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2006. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2007, s. 465. ISBN 978-83-86320-10-3.