Zbigniew Moszumański

Zbigniew Moszumański
pułkownik
Data i miejsce urodzenia	10 października 1951 Skołoszów
Przebieg służby
Lata służby	1970–2002
Stanowiska	redaktor naczelny Przeglądu Wojsk Lądowych redaktor naczelny Zespołu Redakcyjnego Wojsk Lądowych
Późniejsza praca	Wojskowe Biuro Badań Historycznych, Akademia Obrony Narodowej, Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej im. płk. dypl. Mariana Porwita
Odznaczenia

Zbigniew Moszumański (ur. 10 października 1951 w Skołoszowie) – pułkownik Wojska Polskiego, dziennikarz, historyk.

Wykształcenie

Absolwent Szkoły Podstawowej w Skołoszowie (1965), Technikum Mechaniczno-Elektrycznego w Przemyślu (1970 – praca kwalifikacyjna Przewody oponowe, Przemyśl 1970), Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Rakietowych i Artylerii im. gen. Józefa Bema w Toruniu (1974 – praca kwalifikacyjna Wstrzeliwanie baterią przy pomocy samolotu, gdy poprawki określa się na przyrządzie kierowania ogniem (PUO-9) lub przyrządzie do wstrzeliwania (zliczaczu), Toruń 1974), Wydziału Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej (1981 – praca kwalifikacyjna Analiza przybliżonych metod obliczania azymutu astronomicznego uzyskanego z obserwacji Słońca, planet i gwiazd, Warszawa 1981), Podyplomowego Studium Historii Sztuki Wojennej Akademii Obrony Narodowej (1994 – praca kwalifikacyjna Właściwości działań obronnych Armii Fińskiej podczas wojny radziecko-fińskiej 1939–1940, Warszawa 1994). Uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w Wojskowym Instytucie Historycznym (1998 – dysertacja Artyleria przeciwlotnicza Wojska Polskiego w latach 1920–1939, Warszawa 1998; promotor prof. dr hab. Czesław Grzelak).

Wojsko i dziennikarstwo

W latach 1974–1981 dowodził pododdziałami w 33 Pułku Artylerii i 10 Dywizjonie Artylerii w Żarach oraz był oficerem sztabu w 10 Dywizjonie Artylerii i w 3 Brygadzie Artylerii w Biedrusku. Od 1981 pełnił funkcje od redaktora poprzez starszego redaktora i sekretarza redakcji, do redaktora naczelnego Przeglądu Wojsk Lądowych (1995–1999). Mianowany na stopień pułkownika 15 sierpnia 1994. W latach 2000–2002 był redaktorem naczelnym Zespołu Redakcyjnego Wojsk Lądowych, wydającego: dwutygodnik Wojska Lądowe, miesięcznik Przegląd Wojsk Lądowych i Gazetę Internetową Wojsk Lądowych. 31 maja 2002 zakończył zawodową służbę wojskową. Autor i współautor 14 podręczników i instrukcji wojskowych oraz ponad 250 artykułów w wojskowej prasie krajowej i zagranicznej. Członek European Military Press Association w latach 1993–2004.

Historia

Członek Wojskowej Komisji Archiwalnej w latach 1996–1997 w Rosji i krajach postradzieckich na temat losów żołnierza i narodu polskiego na Wschodzie. Pracownik Wojskowego Biura Badań Historycznych w Warszawie od 2002 do 2009, w tym sekretarz redakcji Przeglądu Historyczno-Wojskowego w latach 2005–2006. Nauczyciel akademicki w Akademii Obrony Narodowej w latach 2011–2012. Pracownik Wojskowego Centrum Edukacji Obywatelskiej im. płk. dypl. Mariana Porwita od 2012 do 2016. Nauczyciel akademicki na Podyplomowych Studiach: Turystyka historyczna i militarna w AON (ASzWoj) w latach 2014–2018. Członek Stowarzyszenia Historyków Wojskowości od 2004. Autor i współautor 36 książek o tematyce historycznej oraz ponad 300 artykułów.

Rodzina

Jest synem Jana i Heleny z Przedrzymirskich.

Żonaty z Ewą Teresą z d. Leja, ma dwóch synów: Przemysława i Radosława.

Awanse

• podporucznik – 1 września 1974
• porucznik – 12 października 1977
• kapitan – 12 października 1981
• major – 12 października 1986
• podpułkownik – 9 maja 1990
• pułkownik – 15 sierpnia 1994

Bibliografia

• Elżbieta Ciborska: Leksykon polskiego dziennikarstwa. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa, 2000, s. 375-376. ISBN 83-7151-330-5.