Zbigniew Ossoliński
Zbigniew Ossoliński herbu Topór (zm. 25 lipca 1679) – wojewoda podlaski w 1661 roku, kasztelan czerski w 1655 roku, podstoli nurski w 1633 roku, starosta drohicki w latach 1646-1679[1].
Był jednym z synów Prokopa Ossolińskiego (starosty nowotarskiego) (1588–1627) i Katarzyny Biereckiej (zm. 1625).
Miał dwóch braci: Mikołaja herbu Topór (1599–1663), elektora 1632 z województwa sandomierskiego i Hieronima (1596–1650) – starostę żydaczowskiego (1638) i janowskiego, oraz siostrę: Barbarę Ossolińską, której mężami zostali; Adam Regowski h. Abdank, Wojciech Niemira – podkomorzy drohicki i Jan Chądzyński – starosta ruski.
Żonami Zbigniewa Ossolińskiego były kobiety z Podlasia, z którymi tam zapoczątkował linię rodu Ossolińskich. Wniosły jemu w wianie majątki z tego rejonu Rzeczypospolitej. Posiadał pod koniec życia m. Baciki, Moszczonę, Śledzionowę, Woźniki, Olędy, Liwki, Targowiska, Sterdyń, Rudka, Sypnie, Dzięciołów.
Ożenił się w 1628 z Barbarą Iwanowską – po matce dziedziczką części fortuny Kiszków.
Ponownie ożenił się w 1654 z Marianną Gembicką herbu Nałęcz, córką Stefana Gembickiego, kasztelanówną rogozińską – wdową po Hieronimie Franciszku Gostomskim[2] i Janie Odrzywolskim (zm. po 1663).
Przed 1668 ożenił się z Anną Irzykowicz herbu Leliwa (zm. po 1679), miecznikówną podlaską – córką Kaspra Irzykowicza.
Miał dziewięcioro dzieci.
Z pierwszą żoną miał; Jakuba Ossolińskiego (zm. 1712) – starostę drohickiego; Jerzego Ossolińskiego – chorążego nurskiego (zm. po 1686 roku), po ojcu dziedzica Sterdyni – podstolego, Izabelę Ossolińską – wydaną za Marcina Oborskiego – wojewodę podlaskiego, Mariannę Ossolińską – wydaną za Tomasza Humieckiego; Efrozynę Ossolińską – wydaną za Zygmunta Hynka – łowczego podlaskiego; Barbarę Ossolińską, Maksymiliana Ossolińskiego i Piotra Ossolińskiego.
Z drugą żoną z wdową Marianną Gembicką miał Antoniego Ossolińskiego – starostę drohickiego, po ojcu dziedzica m. Bacik, Moszczony, Śledzionowa, żonatego z Marianną Oborską.
Był elektorem Władysława IV Wazy z województwa podlaskiego i ziemi nurskiej w 1632 roku[3]. W 1648 roku był elektorem Jana II Kazimierza Wazy z województwa podlaskiego[4]. Był elektorem Michała Korybuta Wiśniowieckiego z ziemi drohickiej w 1669 roku[5]. W 1674 roku był elektorem Jana III Sobieskiego z województwa podlaskiego[6].
Przypisy
- ↑ Urzędnicy podlascy XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Ewa Dubas-Urwanowicz, Włodzimierz Jarmolik, Michał Kulecki, Jerzy Urwanowicz. Kórnik 1994, s. 184.
- ↑ Wojciech Bis , Wilczyska – mieszkalno-obronna siedziba na pograniczu Mazowsza i Małopolski z końca XV – drugiej połowy XVII wieku, „Kwartalnik Historii Kultury Materialnej”, 69 (3), 2021, s. 301–320, DOI: 10.23858/KHKM69.2021.3.002, ISSN 2719-6496 [dostęp 2021-12-29] (pol.).
- ↑ Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 [b.n.s.].
- ↑ Svffragia Woiewodztw, y Ziem Koronnych, y Wielk. Xięstwa Litewskiego. Zgodnie na Naiaśnieyszego Iana Kazimierza Obranego Krola Polskiego [...]. Dane, między Warszawą, a Wolą, Dnia 17. Listopada, Roku 1648, [b.n.s].
- ↑ Svffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych y Wielkiego Xięstwa Litewskiego, Zgodnie na Naiaśnieyßego Michała Korybvtha, Obranego Krola Polskiego [....] Dnia dziewiętnastego Czerwca, Roku 1669, [b.n.s].
- ↑ Suffragia Woiewodztw, y Ziem Koronnych, y Wielkiego Xięstwá Litewskiego, zgodnie na Naiaśnieyszego Jana Trzeciego Obránego Krola Polskiego, Wielkiego Xiążęćiá Litewskiego, Ruskiego, Pruskiego, Mázowieckiego, Zmudzkiego, Inflantskiego, Smolenskiego, Kijowskiego, Wołhynskiego, Podolskiego, Podláskiego, y Czerniechowskiego Dáne między Wárszawą á Wolą / Dnia Dwudziestego pierwszego Máiá / Roku 1674, [b.n.s.]
Bibliografia
- Stanisław Kazimierz Kossakowski, Monografie historyczno-genelogiczne niektórych rodzin polskich. Warszawa 1862, t. 2.
- Włodzimierz Dworzaczek, Genealogia, tablica t. 144
- Teodor Żychliński; Herbarz, s. 23