Zbigniew Pacelt
 Zbigniew Pacelt (2013) | |
| Data i miejsce urodzenia | 26 sierpnia 1951 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 4 października 2021 |
| Zawód, zajęcie | polityk, sportowiec |
| Alma Mater | |
| Stanowisko | poseł na Sejm V, VI i VII kadencji (2005–2015), wiceminister sportu i turystyki (2007–2008) |
| Partia | |
| Odznaczenia | |
  | |
Zbigniew Pacelt (ur. 26 sierpnia 1951 w Ostrowcu Świętokrzyskim, zm. 4 października 2021 w Łodzi[1][2]) – polski pływak i pięcioboista, olimpijczyk, trener, działacz sportowy oraz polityk, poseł na Sejm V, VI i VII kadencji, w latach 2007–2008 sekretarz stanu w Ministerstwie Sportu i Turystyki.
Życiorys
_01.jpg)
Syn Jana i Zofii[1]. Absolwent XXXIX Liceum Ogólnokształcące im. Ludowego Lotnictwa Polskiego w Warszawie (1970)[3]. W 1975 ukończył studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, uzyskując tytuł zawodowy magistra wychowania fizycznego.
Karierę sportową rozpoczynał w sekcji pływackiej KSZO Ostrowiec Świętokrzyski. W latach 1970–1972 był zawodnikiem AZS Warszawa, zaś w latach 1972–1980 Lotnika Warszawa i CWKS Legia Warszawa. Mistrz Polski w pływaniu (200 m stylem zmiennym: 1967, 1968, 1970, 1971, 1972; 400 m stylem zmiennym: 1971), dwunastokrotny rekordzista Polski na basenie 25 m i osiemnastokrotny na basenie 50 m. Jako pływak brał udział na ME w Barcelonie w 1970 oraz na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Meksyku w 1968 i w Monachium w 1972. Jako pięcioboista nowoczesny wywalczył tytuł wicemistrza Polski, dwukrotnie drużynowe mistrzostwo świata (1977 i 1978), a także wystąpił na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu w 1976.
Po zakończeniu kariery sportowej pracował jako trener i działacz sportowy. W latach 1980–1988 był trenerem Legii Warszawa, a następnie szkoleniowcem reprezentacji narodowej w pięcioboju nowoczesnym, m.in. podczas LIO w Barcelonie w 1992 (na których reprezentacja wywalczyła dwa złote medale – drużynowy i indywidualny Arkadiusza Skrzypaszka). W 1992 uznany za „Trenera Roku” w Plebiscycie „Przeglądu Sportowego”.
W 1994 objął kierownictwo Departamentu Sportu Wyczynowego w Urzędzie Kultury Fizycznej i Turystyki, funkcję tę pełnił do 2000. W latach 2001–2002 był wiceprezesem Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu, od 2002 do 2005 zajmował stanowisko wiceprezesa Polskiej Konfederacji Sportu[4]. Wieloletni wiceprezes Polskiego Związku Pięcioboju Nowoczesnego, członek zarządu Polskiego Komitetu Olimpijskiego, członek Komisji do Zwalczania Dopingu w Sporcie, członek zarządu głównego Akademickiego Związku Sportowego. W latach 1996–2004 pełnił funkcje zastępcy szefa misji, szefa misji i zastępcy szefa delegacji, szefa sztabu przygotowań olimpijskich na kolejnych igrzyskach olimpijskich. W 2006 był szefem misji olimpijskiej na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Turynie.
W wyborach parlamentarnych w 2005 został wybrany do Sejmu z okręgu kieleckiego z listy Platformy Obywatelskiej, w październiku tego samego roku wstąpił do tej partii. W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 8455 głosów. Od 26 listopada 2007 do 21 listopada 2008 zajmował stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Sportu i Turystyki[5]. W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, dostał 8842 głosy[6]. Bezskutecznie kandydował w wyborach uzupełniających do Senatu w 2014, zajmując 3. miejsce spośród 6 kandydatów[7]. W 2015 został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi[8]. W tym samym roku nie kandydował w kolejnych wyborach do Sejmu.
Był autorem książki Moje olimpiady czyli Szczęśliwa „13” (Estrella, Warszawa 2011).
Został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach[9].
Odznaczenia i wyróżnienia
Odznaczony Złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe (dwukrotnie), Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1996)[10]. Wyróżniony tytułem honorowego obywatela Ostrowca Świętokrzyskiego (2009). W 2017 nagrodzony medalem Kalos Kagathos[11].
Przypisy
- ↑ a b Zbigniew Pacelt. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2021-11-26].
- ↑ Zbigniew Pacelt nie żyje. rp.pl, 5 października 2021. [dostęp 2021-10-05].
- ↑ Alina Kielarska, Danuta Walksberg, Henryka Kapuśniak, Grażyna Goss, Zbigniew Zemka, Sławomir Ignasiak: 40 lat mojego „DWL-otu”. Warszawa: 2003, s. 122. ISBN 83-11-0967-5.
- ↑ Odszedł śp. Zbigniew Pacelt, poseł w latach 2005–2015. sejm.gov.pl, 7 października 2021. [dostęp 2021-10-09].
- ↑ Wiceminister sportu odwołany. wp.pl, 22 listopada 2008. [dostęp 2015-03-21].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-03-21].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-03-21].
- ↑ Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała lista. dziennik.pl, 16 marca 2015. [dostęp 2015-03-21].
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2021-10-20].
- ↑ M.P. z 1997 r. nr 19, poz. 178
- ↑ Ogłoszono laureatów medalu „Kalos Kagathos”. uj.edu.pl, 31 lipca 2017. [dostęp 2018-02-26].
Bibliografia
- Strona sejmowa posła VII kadencji. [dostęp 2015-03-21].
- Zbigniew Pacelt – sylwetka na portalu Polskiego Komitetu Olimpijskiego. [dostęp 2015-03-21].
Media użyte na tej stronie
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób olimpijczyka Zbigniewa Pacelta na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie