Zbigniew Pronaszko

Zbigniew Pronaszko
Ilustracja
Zbigniew Pronaszko (1949)
Data i miejsce urodzenia

27 maja 1885
Derebczyn

Data i miejsce śmierci

8 lutego 1958
Kraków

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

sztuki plastyczne

Epoka

formizm, kapizm

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Medal 10-lecia Polski Ludowej
Nagrobek Zbigniewa Pronaszki na Cmentarzu Salwatorskim zniszczony przez wichurę w 2010

Zbigniew Pronaszko (ur. 27 maja 1885 w Derebczynie, zm. 8 lutego 1958 w Krakowie[1]) – polski malarz, rzeźbiarz, scenograf, współtwórca teatru awangardowego Cricot.

Życiorys

W 1905 rozpoczął studia w SSP w Kijowie, które w latach 1906–1911 kontynuował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1917 wspólnie z bratem Andrzejem Pronaszko i Tytusem Czyżewskim założył grupę artystyczną Ekspresjoniści Polscy (w 1919 przemianowana na Formistów). W latach 1919–1920 pracował dla teatru „Reduta” jako scenograf, zaś w 1925–1926 dla Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Warszawie. Od 1920 wykładał w Wolnej Szkole Malarstwa Ludwiki Mehofferowej w Krakowie. W latach 1923–1924 był kierownikiem katedry malarstwa monumentalnego na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. W 1933 współzałożyciel teatru Cricot, dla którego projektował dekoracje i kostiumy. Od 1945 był profesorem, a w latach 1949–1951 rektorem ASP w Krakowie[2].

Brał udział we wszystkich oficjalnych zagranicznych wystawach polskiej sztuki. Jego twórczość malarska związana jest z formizmem i koloryzmem.

W 1937 wyróżniony złotym medalem za malarstwo na Międzynarodowej Wystawie „Sztuka i Technika” w Paryżu[3], w 1953 otrzymał Nagrodę Państwową II stopnia za twórczość w dziedzinie portretu a w szczególności za portret Solskiego[4], a w 1955 Nagrodę Państwową I stopnia[5].

Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (sektor SC11-14-17)[6].

Odznaczenia

Niektóre prace

  • 1917: rzeźba Popiersie T. Czyżewskiego
  • 1922: projekt pomnika Adama Mickiewicza
  • 1928: obraz Pejzaż z Cagnes

Galeria

Przypisy

  1. Zbigniew Pronaszko na www.artyzm.com. [dostęp 2012-11-28].
  2. Zbigniew Pronaszko, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2020-02-03].
  3. Pronaszko Zbigniew. encyklopediakrakowa.pl. [dostęp 2019-02-21].
  4. Nagrody państwowe za rok 1953. „Dziennik Polski”, rok IX, nr 173 (2948), s. 7.
  5. Nagrody państwowe za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki. „Życie Warszawy”. Rok XII nr 173 (3656), s. 5
  6. GROBONET 2.6 - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz parafialny Kraków Salwator, krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 2020-02-03].
  7. M.P. z 1955 r. nr 81, poz. 966 „w związku z 70 rocznicą urodzin za wybitne zasługi w dziedzinie sztuk plastycznych”.
  8. M.P. z 1950 r. nr 6, poz. 58 „za zasługi położone dla Narodu i Państwa w diedzinie kultury i sztuki”.
  9. M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1564 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  10. M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Zbigniew Pronaszko Polish painter.jpg
Zbigniew Pronaszko, Polish painter
Grób Zbigniewa Pronaszko.jpg
Autor: Gapcior, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Zbigniewa Pronaszki na Cmentarzu Salwatorskim
Kamienica-UlicaJózefaPiłsudskiego9-Witraż(Nadświetle)-POL, Kraków.jpg
Autor: Mach240390, Licencja: CC BY 4.0
Kamienica przy ulicy Józefa Piłsudskiego 9 w Krakowie. Witraż w nadświetlu „Motyle” wykonany w 1914 roku przez Krakowski Zakład Witrażów S. G. Żeleński, proj. Zbigniew Pronaszko.
POL Order Sztandaru Pracy 1 klasy BAR.svg
Baretka: Order Sztandaru Pracy I klasy