Zbigniew Rachwalski

Zbigniew Rachwalski

Data i miejsce urodzenia	21 września 1955 Rogowo
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole  Polska

Zbigniew Rachwalski (ur. 21 września 1955 w Rogowie) – polski hokeista na trawie, trener, olimpijczyk z Moskwy 1980.

Zawodnik grający na pozycji napastnika. Karierę sportową rozpoczął w klubie LKS Rogowo. W roku 1976 przeniósł się do Pocztowca Poznań, z którym to klubem wywalczył w latach 1979, 1981–1983, 1988 i 1991 tytuł mistrza Polski na otwartym boisku.

W reprezentacji Polski (w latach 1975–1990) rozegrał 215 spotkań zdobywając w nich 51 bramek^[1]. Przez wiele lat był kapitanem reprezentacji.

Uczestnik mistrzostw świata w Kuala Lumpur (1975) – 10. miejsce, Buenos Aires (1978) – 9. miejsce, Bombaju (1982) – 8. miejsce, Londynie (1986)^[2].

Uczestnik mistrzostw Europy w Hannoverze (1978) na których Polska zajęła 5. miejsce, Amsterdamie (1983) – 9. miejsce, Moskwie (1987) – 5. miejsce^[3].

Brał udział w igrzyskach olimpijskich w Moskwie w których Polska zajęła 4. miejsce.

Po zakończeniu kariery sportowej trener Pocztowca Poznań z którym w latach 1995 i 1998 zdobył tytuł mistrza Polski na otwartym stadionie a w latach 1994–2000 i 2002 w hali.

Przypisy

Bibliografia

• Polski Komitet Olimpijski: Zbigniew Rachwalski – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-26]. (pol.).
• Zbigniew Rachwalski Biography and Olympic Results, Sports-Reference.com [dostęp 2011-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-13]  (ang.).