Zbigniew Ryndak
| Data i miejsce urodzenia | 17 marca 1935 |
|---|---|
| Data śmierci | grudzień 2021 |
| Zawód, zajęcie | pisarz, redaktor |
| Odznaczenia | |
 | |
Zbigniew Ryndak (ur. 17 marca 1935 w miejscowości Otorowo, zm. w grudniu 2021[1]) – polski prozaik.
Ukończył studia na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego.
Debiutował jako prozaik w 1956 na łamach prasy wojskowej. W latach 1957–1967 pracował w przemyśle. Był redaktorem „Gazety Zielonogórskiej”, a w okresie 1967–1990 dziennikarzem „Gazety Lubuskiej”.
W 1970 otrzymał Nagrodę im. Stanisława Piętaka za powieść Drugi brzeg miłości. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Wybrane publikacje
- Góry i doliny (opowiadania, 1966)
- Drugi brzeg miłości (powieść, 1970, 2010)
- Czarne anioły (powieść, 1984, 2013)
- Zdobycie rzeki (opowiadania, 1986)
- Karawana idzie dalej (felietony, 1994)
- Smak wiatru w Birkenau (powieść, 2011)
- Morderstwo w klubie dziennikarza (powieść, 2017)
Przypisy
- ↑ Odeszli byli pracownicy „Gazety Lubuskiej” Zbigniew Ryndak, Stanisław Walczak. zielonagora.naszemiasto.pl, 13 grudnia 2021. [dostęp 2021-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-05)].
Bibliografia
- Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.
- Nota biograficzna na stronie Stowarzyszenia Dziennikarzy RP. media.ctinet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-03-12)].