Zbigniew Skąpski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: geodezja inżynieryjna | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Profesura | |
| Uczelnia | Politechnika Lwowska |
| Odznaczenia | |
    | |
Zbigniew Skąpski (ur. 3 października 1903 w Rymanowie, zm. 25 lutego 1985) – polski inżynier geodeta, profesor Politechniki Krakowskiej.
Życiorys
Był wnukiem Zygmunta Skąpskiego (1843-1907, powstaniec styczniowy i poborca podatkowy)[1], synem Bolesława (1876-1948, inżynier geometra)[2]. Jego rodzeństwem byli: Anna, Bolesław (1905–1940, prokurator w Ministerstwie Sprawiedliwości w Warszawie, ofiara zbrodni katyńskiej), Zdzisław (1919–1974)[3][4]. Wnukiem Bolesława Skąpskiego był Andrzej Sariusz-Skąpski (1937–2010), a prawnuczką jest Izabella Sariusz-Skąpska (ur. 1964).
Uzyskał tytuł inżyniera geodety w 1929 kończąc studia na Oddziale Mierniczym Wydziału Inżynierii Lądowej i Wodnej Politechniki Lwowskiej. W latach 1929-1934 był asystentem II Katedry Miernictwa Politechniki Lwowskiej.[5]. Tak jak ojciec, w okresie II Rzeczypospolitej wykonywał zawód mierniczego (geodety) przysięgłego będąc przypisanym do ul. Starowiślnej 39 (znajdował się na liście mierniczych przysięgłych, przysięgę złożył 23 sierpnia 1934).
Podczas II wojny światowej walczył w kampanii francuskiej, służył w szeregach 2 Warszawskiego pułku artylerii lekkiej[5]
W latach 1952–1961 prowadził wykłady w Katedrze Geodezji Górniczej na Wydziale Geodezji Górniczej AGH. W 1961 roku na podstawie pracy "Techniczno-ekonomiczne kryteria wydajności pracy w geodezji górniczej" napisanej pod kierunkiem prof. Zygmunta Kowalczyka uzyskał doktorat.[6] Był profesorem Politechniki Krakowskiej[5]. Na tej uczelni był dziekanem Wydziału Inżynierii Sanitarnej i Wodnej[5]. Sprawował stanowisko dyrektora Państwowego Przedsiębiorstwa Mierniczego[5]. Pełnił funkcję przewodniczącego Krakowskiego Oddziału Stowarzyszenia Geodetów polskich[5].
Zmarł 25 lutego 1985 w wieku 82 lat [5][7] Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera JC, rząd wsch.)[7]. Po raz drugi był żonaty z Krystyną (1911-2009, córką Włodzimierza Tetmajera, także ponownie zamężną)[5]. Miał córkę i synów[5].
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[5]
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”[5]
- Złota Odznaka „Za zasługi w Dziedzinie Geodezji i Kartografii”[5]
- Złota Odznaka „Za pracę społeczną dla miasta Krakowa”[5]
- Złota Odznaka „Za zasługi dla Ziemi Krakowskiej”[5]
- Złota Odznaka „Za zasługi dla miasta Nowego Targu”[5]
- Złota Odznaka NOT[5]
- Honorowa Odznaka SGP[5]
- Krzyż Wojenny z Gwiazdą Brązową – Francja[5]
Przypisy
- ↑ Lista osób zasłużonych pochowanych na Cmentarzu Rakowickim (1803–1939). W: Karolina Grodziska–Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 138. ISBN 83-08-01428-3.
- ↑ Zofia z Odrowąż-Pieniążków Skąpska: „Dziwne jest serce kobiece...” Wspomnienia galicyjskie. Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, 2019, s. 21, 191. ISBN 978-83-07-03451-5.
- ↑ Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Katyń. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000. s. 566. [dostęp 2016-06-22].
- ↑ W katastrofie zginęli Małopolanie. tvp.pl, 10 kwietnia 2010. [dostęp 2016-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-28)].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Zbigniew Skąpski. Nekrolog. „Dziennik Polski”. Nr 28, s. 5, 28 lutego 1950.
- ↑ Zbigniew Skąpski na stronie AGH
- ↑ a b Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Zbigniew Skąpski. rakowice.eu. [dostęp 2020-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-27)].
Media użyte na tej stronie
Baretka: Srebrny Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
Autor: Borodun, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: Croix de Guerre 1939-1945 (France)
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób prof. Zbigniewa Skąpskiego na Cmentarzu Rakowickim