Zbigniew Sokola-Maniecki
 sierżant podchorąży | |
| Data i miejsce urodzenia | 17 kwietnia 1922 Warszawa |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 13 września 1944 Warszawa |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | Armia Krajowa |
| Jednostki | Batalion „Zośka” |
| Stanowiska | dowódca drużyny |
| Główne wojny i bitwy | II wojna światowa
|
| Odznaczenia | |
_BAR.svg){kind=small} | |
Zbigniew Sokola-Maniecki ps. „Mały” (ur. 17 kwietnia 1922 w Warszawie[1], zm. 13 września 1944 tamże) – sierżant, podchorąży, uczestnik powstania warszawskiego jako dowódca drużyny w 1. kompanii „Maciek” II plutonu batalionu „Zośka” Armii Krajowej[2]. Syn Romualda.
W czasie okupacji niemieckiej działał w konspiracji. 26 kwietnia 1944 roku uczestniczył w akcji „Sonderwagen”[3].
W powstaniu warszawskim walczył ze swoim oddziałem na Woli, Starym Mieście i Czerniakowie. Ranny 13 września 1944 w walkach w rejonie ul. Czerniakowskiej 16, zmarł w szpitalu polowym nr 3 w budynku ZUS-u przy Czerniakowskiej 231 na Czerniakowie. Miał 21 lat. Został odznaczony Krzyżem Walecznych. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka” na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie (kwatera A20-3-7)[4].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 6. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2004. ISBN 83-11-09586-8
- ↑ Komenda Główna Armii Krajowej: Kierownictwo Dywersji KG AK "KEDYW". [dostęp 2008-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-26)].
- ↑ Akcja "Sonderwagen". [dostęp 2013-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-17)].
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Naramiennik sierżanta Wojska Polskiego (1938-39).
Baretka: Krzyż Walecznych (1941).