Zbigniew Szostak
kapitan pilot | |
Data i miejsce urodzenia | 11 listopada 1915 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 15 sierpnia 1944 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | dywizjon 300 |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Zbigniew Marian Szostak (ur. 11 listopada 1915 w Warszawie, zm. 15 sierpnia 1944 w Nieszkowicach Wielkich koło Bochni) – kapitan pilot Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, odznaczony Krzyżem Złotym Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Był absolwentem Gimnazjum im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1934)[1] i Szkoły Podchorążych Rezerwy Lotnictwa w Sadkowie koło Radomia, którą skończył z pierwszą lokatą. Zapewniło to mu pierwszeństwo w przyjęciu do PLL LOT na stanowisko pilota komunikacyjnego. Latał na samolotach PWS-24, Lockheed L-10. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1938 i 56. lokatą w korpusie oficerów rezerwy lotnictwa[2]. We wrześniu 1939 ewakuował się do Anglii na samolocie Lockheed L-14.
Wstąpił do Polskich Sił Powietrznych, otrzymał numer służbowy RAF 76684[3]. Służbę rozpoczął w dywizjonie 300, gdzie odbył pierwszą turę lotów bojowych na samolocie Vickers Wellington. Po odpoczynku wykonał drugą turę lotów, walcząc w składzie 301 Dywizjonu Bombowego. Po rozformowaniu tegoż dywizjonu walczył w 1586 eskadrze specjalnego przeznaczenia, dokonując zrzutów broni i zaopatrzenia nad okupowanymi krajami Europy na samolocie Handley Page Halifax. Latał (oprócz B-25) na wszystkich typach samolotów bombowych jakimi dysponowały PSP na Zachodzie. Wsławił się nie tylko wybitną odwagą, ale niezwykłą precyzją pilotażu. Zwłaszcza na samolocie B-24 Liberator demonstrował wielokrotnie możliwości tak swoje, jak i tego samolotu, lądując na lotniskach dla samolotów myśliwskich i startując z nich z wykorzystaniem drogi do kołowania w początkowej fazie rozbiegu.
Dnia 14 sierpnia 1944 roku samolot Liberator o numerze bocznym KG89OGR-S z załogą:
- I pilot: kpt. Zbigniew Szostak
- II pilot: plut. Józef Bielicki
- nawigator: kpt. Stanisław Daniel
- radiotelegrafista: plut. Józef Witek
- bombardier: plut. Tadeusz Dubowski
- mechanik pokładowy: plut. Wincenty Rutkowski
- strzelec: plut. Stanisław Malczyk
wystartował z lotniska w Brindisi we Włoszech. Po dokonaniu zrzutu w okolicach pl. Krasińskich w Warszawie został zaatakowany przez niemieckie myśliwce nad Puszczą Niepołomicką. Dowódca kpt. Zbigniew Szostak rozkazał opuszczenie palącego się samolotu. Załoga wyskoczyła na spadochronach, ale z powodu zbyt niskiej wysokości lotu większość spadochronów nie otworzyła się. Lotnicy zginęli na miejscu, roztrzaskując się o ziemię[4].
Ogółem wykonał ok. 115 lotów bojowych w lotnictwie bombowym, co dawało mu drugie miejsce za chor. (W/O) pil. Stanisławem Kłosowskim. Wraz z całą załogą jest pochowany na Brytyjskim Cmentarzu Wojskowym w Krakowie[5]. Jest jednym z siedmiu lotników polskich odznaczonych Złotym Krzyżem Orderu Virtuti Militari.
Części samolotu załogi kpt. Zbigniewa Szostaka zostały wykorzystane do rekonstrukcji samolotu Liberator B-24 J znajdującego się w Muzeum Powstania Warszawskiego. Śmierć lotników upamiętnia też herb wsi Nieszkowice Wielkie przedstawiający siedem złotych, trzypłatowych śmigieł lotniczych na błękitnym polu.
Ordery i odznaczenia
- Polowa Odznaka Pilota[6],
- Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 56 (pośmiertnie PSZ 4/44, s.19)[3],
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 9480,
- Krzyż Walecznych – czterokrotnie,
- Medal Lotniczy – trzykrotnie[7],
- Distinguished Flying Cross.
Przypisy
- ↑ Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1934. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2020-11-11].
- ↑ Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 256.
- ↑ a b Krzystek 2012 ↓, s. 558.
- ↑ Ostatni lot Liberatora. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2019-02-20].
- ↑ Zbigniew Szostak (ID: psb.33784.1). sejm-wielki.pl. [dostęp 2019-02-20].
- ↑ Szostak, Zbigniew Marian. tracesofwar.com. [dostęp 2019-02-20].
- ↑ Szostak Zbigniew Marian. listakrzystka.pl. [dostęp 2019-02-20].
Bibliografia
- Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940–1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK–WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
- Olgierd Cumft, Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich: poległych, zmarłych i zaginionych 1939–1946. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07329-5.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2004. ISBN 978-83-7188-691-1.
- Podniebni bohaterowie Ziemi Bocheńskiej. bochenskie.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-04)].
- Patronowie szkoły w Nieszkowicach Wielkich
- Zrekonstruowany Liberator w Muzeum Powstania Warszawskiego
Media użyte na tej stronie
Naramiennik porucznika Sił Powietrznych RP (obecnie).
Naramiennik kapitana polskiego lotnictwa wojskowego (II Wojna Światowa).
Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Royal Air Force Roundel
Autor: F l a n k e r, Licencja: CC BY 3.0
United Kingdom Distinguished Flying Cross ribbon
Baretka Medalu Lotniczego (za Wojnę 1939-45) nadanego trzykrotnie.