Zbigniew Tilgner

Zbigniew Tilgner
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski
złotoBydgoszcz 1933rzut dyskiem
złotoBiałystok 1935pchnięcie kulą
złotoPoznań 1939pchnięcie kulą
srebroWarszawa 1932pchnięcie kulą
srebroPoznań 1934pchnięcie kulą
srebroBiałystok 1935rzut dyskiem
brązKrólewska Huta 1931pchnięcie kulą
brązWarszawa 1932rzut dyskiem
brązBydgoszcz 1933pchnięcie kulą
Halowe mistrzostwa Polski
złotoPrzemyśl 1934pchnięcie kulą
złotoPrzemyśl 1935pchnięcie kulą
srebroPrzemyśl 1933pchnięcie kulą
brązPrzemyśl 1935skok w dal z miejsca
brązPrzemyśl 1939pchnięcie kulą

Zbigniew Tilgner (ur. 9 lutego 1909 w Berlinie, zm. 25 grudnia 1983 w Poznaniu[1]) – polski lekkoatleta, specjalista pchnięcia kulą i rzutu dyskiem, trzykrotny mistrz Polski.

Ukończył Gimnazjum im. Ignacego Paderewskiego w Poznaniu. Pracował jako handlowiec.

Był mistrzem Polski w rzucie dyskiem w 1933 i w pchnięciu kulą w 1935 i 1939, wicemistrzem w pchnięciu kulą w 1932 i 1934 i w rzucie dyskiem w 1935 oraz brązowym medalistą w pchnięciu kulą w 1931 i 1933 i w rzucie dyskiem w 1932[2]. Był też złotym medalistą halowych mistrzostw Polski w pchnięciu kulą w 1934 i w 1935, srebrnym medalistą w pchnięciu kulą w 1933 oraz brązowym medalistą w skoku w dal z miejsca w 1935 i w pchnięciu kulą w 1939[3].

Dwukrotny nieoficjalny halowy rekordzista Polski w pchnięciu kulą[4]:

W latach 1935-1937 wystąpił w czterech meczach reprezentacji Polski (7 startów), bez zwycięstw indywidualnych.

Rekordy życiowe[1]:

Był zawodnikiem klubów Sokół Bydgoszcz (1928-1929) i Sokół Poznań (1929-1939).

Po II wojnie światowej był sędzią lekkoatletycznym.

Syn Hieronima i Kazimiery (z domu Wolańskiej), był jednym z 5 dzieci (jeden z braci Damazy, profesor oraz doktor honoris causa Politechniki Gdańskiej).

Jego ojciec prowadził w Berlinie polski Dom Wysyłkowy Towarzystwa św. Rafała, (zatrudniający wyłącznie Polaków).

Ojciec Zbigniewa stracił większość majątku umieszczonego w akcjach kolei rosyjskich, które znacjonalizowali bolszewicy bez odszkodowania, co przyczyniło się do jego przedwczesnej śmierci na atak serca.

Zbigniewa i resztę rodzeństwa wychowywała matka.

Mąż Emilii (z domu Kaletka), ojciec trójki dzieci (najstarszy syn Jerzy) oraz dziadek wnuków (Macieja i Piotra).

Przypisy

  1. a b Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony - Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego - mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 222. ISBN 83-9136-63-9-1.
  2. Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 166, 175 i 176. ISBN 978-83-61233-20-6.
  3. Marian Rynkowski, Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 20-leciu 1919-1939. Wyniki mistrzostw Polski mężczyzn. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1985, s. 106-108 i 112.
  4. Rozwój halowego rekordu Polski w pchnięciu kulą, Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-09-23] (pol.).

Bibliografia

  • Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony - Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego - mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 222. ISBN 83-9136-63-9-1.
  • Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
  • Marian Rynkowski, Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 20-leciu 1919-1939. Wyniki mistrzostw Polski mężczyzn. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1985.
  • Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.

Media użyte na tej stronie

Athletics pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.