Zbigniew Wrzesiński

Zbigniew Wrzesiński
Data urodzenia

5 listopada 1943

Prezes Stronnictwa Pracy
Okres

od 2004

Przynależność polityczna

Stronnictwo Pracy

Poprzednik

Andrzej Owsiński

Odznaczenia
Krzyż Wolności i Solidarności

Zbigniew Antoni Wrzesiński (ur. 5 listopada 1943) – polski inżynier specjalizujący się w termodynamice oraz polityk. Doktor habilitowany nauk technicznych. Lider działającej pod koniec XX wieku Koalicji Ludowo-Niepodległościowej, od 2004 prezes Stronnictwa Pracy.

Wieloletni pracownik naukowo-dydaktyczny Politechniki Warszawskiej. Pracował też w Instytucie Pojazdów Mechanicznych i Transportu Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie. Adiunkt w Instytucie Mechaniki i Poligrafii Wydziału Inżynierii Produkcji PW. Wykładowca termodynamiki oraz balistyki wewnętrznej broni lufowej i rakiet. Jest autorem podręcznika akademickiego Termodynamika (I wydanie w 2002, II wydanie poprawione i rozszerzone w 2008)[1]. W 2013 uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie mechaniki, w specjalności termodynamika.

W latach 1998–2001 był prezesem rządowej Agencji Techniki i Technologii[1].

W 1996 zaangażował się w tworzenie Akcji Wyborczej Solidarność[2]. W wyborach w 1997 bez powodzenia kandydował z jej listy do Sejmu w okręgu warszawskim[3]. Był przewodniczącym partii Koalicja Ludowo-Niepodległościowa, która w 2000 połączyła się z Chrześcijańsko-Demokratycznym Stronnictwem Pracy, tworząc Stronnictwo Pracy[4]. Został prezesem SP, gdy zostało ono ponownie zarejestrowane w 2004[5]. Został ogłoszony jako kandydat tej partii w wyborach prezydenckich w 2005[6][7], jednak ostatecznie nie został zarejestrowany. Wystartował wówczas jedynie w wyborach parlamentarnych, otwierając listę Domu Ojczystego w okręgu bydgoskim[8]. W wyborach samorządowych w 2014 został pełnomocnikiem wyborczym zrzeszającego kilkadziesiąt organizacji ogólnopolskiego komitetu Wspólnota Patriotyzm Solidarność[9] i jego kandydatem na prezydenta Warszawy oraz do rady tego miasta[10]. W wyborach na prezydenta stolicy uzyskał 0,45% głosów, zajmując przedostatnie, 10. miejsce[11]; nie zdobył też mandatu radnego. W wyborach parlamentarnych w 2015 był kandydatem SP do Senatu w Katowicach, zajmując przedostatnie, 5. miejsce[12].

W 2019 odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności[13].

Przypisy

  1. a b Informacje pod artykułem Zbigniewa Wrzesińskiego w numerze 1–2 czasopisma „Rurociągi”.
  2. Artykuł w „Gazecie Wyborczej” nr 163 z 15 lipca 1996.
  3. M.P. z 1997 r. nr 64, poz. 620
  4. Nowa partia nam powstała. rmf24.pl, 29 października 2000.
  5. Pozycja 11133. Monitor Sądowy i Gospodarczy nr 207/2004, 21 października 2004.
  6. Kandydat Stronnictwa Pracy na prezydenta. stronnictwopracy.republika.pl.
  7. Kandydat Stronnictwa Pracy na prezydenta. wp.pl, 15 maja 2005.
  8. Serwis PKW – Wybory 2005
  9. Strona komitetu Wspólnota Patriotyzm Solidarność. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-12)].
  10. Serwis PKW – Wybory 2014
  11. Serwis PKW – Wybory 2014
  12. Serwis PKW – Wybory 2015
  13. M.P. z 2019 r. poz. 908

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

POL Krzyż Wolności i Solidarności BAR.svg
Baretka Krzyża Wolności i Solidarności.