Zbigniew Zarzycki
Data i miejsce urodzenia | 8 września 1946 Lębork | |||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kariera seniorska | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Zbigniew Zarzycki (ur. 8 września 1946 w Lęborku) – sportowiec (reprezentant Polski w piłce siatkowej, mistrz świata i mistrz olimpijski), nauczyciel wf, trener, Honorowy Obywatel Miasta Będzina (2012).
Absolwent AWF w Warszawie (1969) z tytułem magistra wychowania fizycznego.
159-krotny reprezentant Polski (1968–1976), mistrz świata z Meksyku (1974) i mistrz olimpijski z Montrealu (1976), srebrny medalista Pucharu Świata z Pragi (1973).
Jest jednym z 6 polskich siatkarzy, którzy grali na trzech turniejach olimpijskich (1968, 1972, 1976) (pozostali to Ryszard Bosek, Wiesław Gawłowski, Edward Skorek, Paweł Zagumny i Piotr Gruszka).
Odznaczony m.in. złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.
Zamieszkał w Będzinie.
Kariera klubowa
- Start Łódź (1963–1967)
- Anilana Łódź (1971)
- AZS-AWF Warszawa (1968–1971)
- Płomień Milowice (1972–1979)
- Petrarca Padwa
- Paoletti Catania
- Eudmor Salerno
- Victor Village Ugento
Dwa razy zdobył tytuł mistrza Polski: w 1968 (AZS-AWF Warszawa) i 1977 (Płomień Milowice), dwa razy wicemistrza (1975 i 1976 Płomień Milowice) oraz dwa razy brązowy medal MP 1969 (AZS-AWF Warszawa) i 1974 (Płomień Milowice).
Był trenerem, m.in. reprezentacji Polski (1992–1993), a także klubów włoskich, niemieckich, tureckich i belgijskich oraz polskich: Azoty Chorzów (kobiety) i Skra Bełchatów.
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Volleyball (indoor). This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.