Zbigniew Zbikowski

Zbigniew Zbikowski
Ilustracja
Zbigniew Zbikowski, 2013
Data i miejsce urodzenia

6 marca 1952
Skrwilno

Dziedzina sztuki

literatura piękna

Ważne dzieła
  • Berlin Blue
  • Transprussia
  • Berlin Indigo

Zbigniew Zbikowski, właśc. Żbikowski (ur. 6 marca 1952 w Skrwilnie) – polski dziennikarz i pisarz.

Życiorys

W 1976 r. ukończył studia na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Opolskiego. Aktywność dziennikarską rozpoczął w okresie studiów (współpraca z prasą studencką i regionalną). W 1976 r. zadebiutował jako prozaik w miesięczniku Opole[1]. Po studiach nauczyciel fizyki w liceach ogólnokształcących w Otmuchowie i Rypinie. Od 1978 r. zatrudniony jako dziennikarz; najpierw prasy lokalnej (Włocławek, Bydgoszcz), następnie krajowej (m.in. reporter w Tygodniku Pracy Twórczej Radar, dziennikarz w miesięczniku Konfrontacje[1]) i emigracyjnej (miesięcznik Pogląd, Berlin Zachodni[1]; ostatni redaktor naczelny czasopisma[2]). W latach 1996–2002 na różnych stanowiskach w dzienniku Życie[1] (m.in. edytor w dz. zagr., kierownik dz. reportażu, kierownik dodatku Ludzie). W 2007 r. był redaktorem naczelnym odrodzonego na krótko Tygodnika Warszawskiego[3].

W latach 1998–2000 prowadził zajęcia z reportażu w Collegium Civitas (Laboratorium Reportażu), następnie, w latach 2002–2012, w Instytucie Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego[4]. W latach 2008–2010 redaktor naczelny pisma warsztatowego ID UW PDF[5].

Jako dziennikarz specjalizował się w reportażach. Publikował je m.in. w Radarze, Polityce[6], Poglądzie[7], Życiu[8].

Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich[1][9] i prezesem Oddziału Warszawskiego SPP w kadencji 2021-2024[10].

Od 2010 r. publikuje jako Zbigniew Zbikowski, wracając w tej formie do rodowego nazwiska, zmienionego w jego rodzinie po wojnie w rezultacie administracyjnej pomyłki.

Twórczość prozatorska

  • Berlin Blue, Warszawa, WFW 2012; ISBN 978-83-7805-042-1[1]; Edipresse Polska 2015; ISBN 978-83-7945-158-6[11]
  • Transprussia, Warszawa, Edipresse Polska 2013; ISBN 978-83-7769-827-3[1]
  • Berlin Indigo, Warszawa, Edipresse Polska 2015; ISBN 978-83-7989-572-4[12]
  • Seria Willa Morena, Warszawa, Edipresse Kolekcje 2019; ISBN 978-83-8177-183-2[13]
    • Fotografia w oknie, Warszawa, Edipresse Kolekcje 2019; ISBN 978-83-8177-184-9
    • Samolot do Rzymu, Warszawa, Edipresse Kolekcje 2019; ISBN 978-83-8177-185-6
    • Czwarta tajemnica, Warszawa, Edipresse Kolekcje 2019; ISBN 978-83-8177-186-3
    • Piękny świdermajer, Warszawa, Edipresse Kolekcje 2019; ISBN 978-83-8177-187-0
    • Włoska rozsypanka, Warszawa, Edipresse Kolekcje 2019; ISBN 978-83-8177-188-7
    • Espresso dla czworga, Warszawa, Edipresse Kolekcje 2019; ISBN 978-83-8177-189-4
    • Najdłuższy cień, Warszawa, Edipresse Kolekcje 2019; ISBN 978-83-8177-190-0
    • Smutek w sierpniu, Warszawa, Edipresse Kolekcje 2019; ISBN 978-83-8177-191-7
    • Rozrzucone nasiona, Warszawa, Edipresse Kolekcje 2019; ISBN 978-83-8177-192-4
    • Sposób na Włocha, Warszawa, Edipresse Kolekcje 2019; ISBN 978-83-8177-193-1

W 2015 powieść Transprussia znalazła się w polskim finale „Europejskiej Nagrody Literackiej”[14].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g Zbigniew Żbikowski. Independent.pl. [dostęp 2014-01-20].
  2. ↑ Autorzy Poglądu. poglad-berlinwest.de. [dostęp 2014-01-20].
  3. ↑ Niebawem powstanie nowy tygodnik katolicki. „Niedziela”, 30 sierpnia 2008. [dostęp 2014-01-20]. 
  4. ↑ Specjalizacja Prasowa – Pracownicy specjalizacji. Instytut Dziennikarstwa. [dostęp 2014-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-11)].
  5. ↑ Stół z powyłamywanymi. „PDF”. 3 (25)/2010. ISSN 1898–3480. [dostęp 2014-01-20]. 
  6. ↑ Zbigniew Żbikowski – artykuły. polityka.pl. [dostęp 2014-01-20].
  7. ↑ Zbigniew Zbikowski: Reportaż z Kazachstanu. poglad-berlinwest.de, 8 sierpnia 2008. [dostęp 2014-01-20].
  8. ↑ Trzy kilometry do Europy. „Życie”, 15 – 16 kwietnia 2000. [dostęp 2014-01-20]. 
  9. ↑ Zbigniew Zbikowski. Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, Oddział Warszawa. [dostęp 2014-01-24].
  10. ↑ Zarząd Oddziału | Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, sppwarszawa.pl [dostęp 2021-12-28].
  11. ↑ Zbigniew Zbikowski „Berlin Blue”, Stowarzyszenie Pisarzy Polskich. sppwarszawa.pl. [dostęp 2015-10-13].
  12. ↑ Stowarzyszenie Pisarzy Polskich Oddział Warszawa.
  13. ↑ Saga rodzinna Willa Morena - Kolekcje, hitsalonik.pl [dostęp 2020-03-11].
  14. ↑ Stowarzyszenie Pisarzy Polskich.

Bibliografia

  • Mirosław Krajewski: Rypinie, grodzie cichy. Albumowa monografia miasta, Wszechnica Edukacyjna i Wydawnicza „Verbum”, Rypin 2012, s. 242; biogram "Zbigniew Żbikowski"; ISBN 978-83-88701-54-2

Media użyte na tej stronie

Zbigniew Zbikowski.jpg
Autor: Marta Żbikowska-Cieśla, Licencja: CC BY-SA 3.0
w:pl:Zbigniew Zbikowski