Zbiorcza Brygada Kawalerii
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Tradycje | |
Rodowód | Wielkopolska Brygada Kawalerii Pomorska Brygada Kawalerii Podolska Brygada Kawalerii |
Dowódcy | |
Pierwszy | gen. bryg. dr Roman Abraham |
Działania zbrojne | |
Obrona Warszawy (1939) | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | wojsko[1] |
Rodzaj wojsk | kawaleria |
Podległość | Armia „Warszawa” |
Zbiorcza Brygada Kawalerii – wielka jednostka kawalerii Wojska Polskiego improwizowana w czasie kampanii wrześniowej 1939.
Zbiorcza Brygada Kawalerii została zorganizowana 23 września 1939 roku, w Warszawie, w rejonie Łazienek z Wielkopolskiej, Pomorskiej i Podolskiej Brygady Kawalerii.
Obsada personalna Zbiorczej Brygady Kawalerii
Obsada personalna Zbiorczej Brygady Kawalerii[2]
- dowódca brygady – gen. bryg. dr Roman Abraham (dowódca Wlkp. BK)
- zastępca dowódcy brygady – płk dypl. Leon Strzelecki (dowódca Podol. BK)
- szef sztabu – mjr dypl. Tadeusz Grzeżułko (szef sztabu Wlkp. BK)
- kwatermistrz - mjr dypl. kaw. Grzegorz Dobrowolski-Doliwa
- dowódca 9 pułku Ułanów Małopolskich – ppłk dypl. Klemens Stanisław Rudnicki
- dowódca 14 pułku Ułanów Jazłowieckich – płk kaw. Edward Józef Godlewski
- dowódca 15 pułku Ułanów Poznańskich – mjr kaw. Kazimierz Józef Chłapowski
- dowódca 17 pułku Ułanów Wielkopolskich – płk kaw. Ignacy Kowalczewski
- dowódca 7 dywizjonu artylerii konnej – ppłk art. Ludwik Sawicki
- szwadron pionierów nr 6
- dowódca plutonu konnego żandarmerii nr 7 – por. żand. Adam Kostrzewa
- dowódca nadwyżek – ppłk dypl. Witold Święcicki (szef sztabu Podol. BK)
Przypisy
- ↑ W skład Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej wchodziło wojsko, czyli wojska lądowe i marynarka wojenna.
- ↑ Głowacki 1985 ↓, s. 308.
Bibliografia
- Ludwik Głowacki: Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939. Wyd. 5. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-07109-8.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).