Zbiornik nasienny
Zbiornik nasienny, spermateka (łac. spermatheca, receptaculum seminis) – narząd żeńskiego układu rozrodczego lub żeńskiej części obojnaczego układu rozrodczego, występujący u wielu grup zwierząt (m.in. płazińców, mięczaków, pierścienic i stawonogów[1][2]).
Spermateka służy przechowywaniu nasienia po kopulacji lub zaplemnieniu, zwykle przez dłuższy czas. Zbiornik ten często wyposażony jest w gruczoły produkujące wydzielinę podtrzymującą aktywność i żywotność plemników. Dzięki temu rozwiązaniu mogą być one wykorzystywane do zapładniania komórek jajowych na długo po kopulacji[1][2].
U owadów spermateki mogą być pojedyncze, parzyste lub występować w większej liczbie. Mają pochodzenie ektodermalne i są zbudowane z nabłonka cylindrycznego i komórek gruczołowych, które mogą być skupione w gruczoł spermatekalny. Ich wydzielina nie tylko utrzymuje plemniki przy życiu, ale także może je przyciągać chemicznie[3].
U matek pszczelich pszczoły miodnej zbiornik nasienny leży w górnej części pochwy, jest kulisty, połączony z pochwą krótkim przewodem, do którego spływa wydzielina gruczołów znajdujących się na zewnątrz zbiornika, odżywiająca plemniki.
Zobacz też
Przypisy
Media użyte na tej stronie
An illustration of the genitalia of Buliminus (Achatinelloides) balfouri, from The Natural History of Sokotra and Abd-el-Kuri. The key reads: al.gd., albumen gland; sp., spermatheca; v.d., vas deferens; fl., flagellum; gen. ap., generative aperature; p., penis; r. m. fl. ap., retractor msucle of flagellate appendix.
Autor: Janet Graham, Licencja: CC BY 2.0
Longitarsus pratensis spermatheca, Harlech, North Wales, March 2011