Zboża rzekome

Szarłat wyniosły (amarantus)

Zboża rzekome, pseudocerealia, pseudozboża – zbiorowa nazwa roślin, które nie są trawami (Poaceae) i nie muszą być bliżej spokrewnione pomiędzy sobą a które łączy wytwarzanie podobnych do ziaren zbóż, bogatych w skrobię nasion[1].

Podobnie jak nasiona zbóż można je mleć na mąkę lub wykorzystywać w inny sposób[2][1]. Pseudozboża nie zawierają glutenu i dlatego stanowią zamiennik zbóż dla osób chorych na celiakię lub z innych powodów stosujących dietę bezglutenową.

Przykłady zbóż rzekomych

Gryka zwyczajna
Komosa ryżowa (quinoa)

Do grupy zbóż rzekomych zalicza się m.in.

Produkty ze zbóż rzekomych

Rodzaj zboża rzekomegoMąki
(ziarna mielone)
Kasze naturalne
(ziarna całe)
Płatki
(ziarna gniecione)
Kasze łamane
(ziarna ratyfikowane)
Otręby
(łuski ziaren)
Inne
Amarantus (szarłat)Mąka z amarantusaNasiona amarantusaPłatki amarantusowe
Gryka zwyczajnaMąka gryczanaKasza gryczana cała – prażona i białaPłatki gryczane
  • Kasza gryczana łamana – prażona i biała
  • Kasza gryczana łamana drobna, biała (krakowska)
Otręby gryczane
Komosa ryżowaMąka z quinoaQuinoa (ryż peruwiański)Płatki quinoaOtręby z komosy ryżowej Quinoa
Kotewka orzech wodnyPłatki z orzechami wodnymi

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Wyd. wydanie II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 1030. ISBN 83-214-1305-6.
  2. Glossary of Agricultural Production, Programs and Policy. University of Arkansas Division of Agriculture. [dostęp 2006-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 lutego 2007)].
  3. a b Zboża. [w:] Encyklopedia WIEM [on-line]. Onet.pl. [dostęp 2015-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-30)].
  4. a b c d e f g h J.G. Vaughan, C.A. Geissler: Rośliny jadalne. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2001, s. 14. ISBN 83-7255-326-2.
  5. a b c d e Rozporządzenie KomisjiI (UE) NR 752/2014z dnia 24 czerwca 2014 r. zastępujące załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady (Tekst mający znaczenie dla EOG). [dostęp 2015-08-30].
  6. Marian Nowiński: dzieje upraw i roślin uprawnych. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970, s. 204-206.

Bibliografia

  • Walter Aufhammer: Pseudogetreidearten – Buchweizen, Reismelde und Amarant. Herkunft, Nutzung und Anbau. Verlag Eugen Ulmer, Stuttgart 2000, ISBN 3-8001-3189-7. (niem.)

Media użyte na tej stronie