Zbrodnia w Głęboczycy

Zbrodnia w Głęboczycy

Tablica Pomnika ofiar zbrodni dokonanej na obywatelach polskich przez OUN-UPA wymieniająca Głęboczycę
Państwo	Polska (okupowana przez III Rzeszę)
Miejsce	Głęboczyca
Data	29 sierpnia 1943
Liczba zabitych	około 250
Typ ataku	ludobójstwo
Sprawca	Ukraińska Powstańcza Armia ludność ukraińska
Położenie na mapie Polski w 1939 r. (c) Lukasb1992 z polskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0 Zbrodnia w Głęboczycy
51°02′41,12″N 24°19′03,36″E/51,044756 24,317600

Zbrodnia w Głęboczycy – zbrodnia dokonana 29 sierpnia 1943 r. przez oddziały Ukraińskiej Powstańczej Armii i chłopów ukraińskich na polskich mieszkańcach kolonii Głęboczyca, położonej w powiecie włodzimierskim województwa wołyńskiego podczas rzezi wołyńskiej. W jej wyniku zginęło około 250 Polaków, w tym 199 znanych z nazwiska^[1].

Napad nastąpił nad ranem, gdy Polacy jeszcze spali. Osadę otoczono i przystąpiono do mordowania bezbronnych mieszkańców, głównie przy pomocy siekier, wideł, szpadli i kijów. Na uciekających czekali rozstawieni z bronią palną członkowie UPA. Część ofiar była torturowana. Rodziny Świadków Jehowy i baptystów nie uciekały, lecz wspólnie modliły się i tak zginęły. Wśród zabitych była nieustalona liczba ukrywanych w Głęboczycy Żydów. Mieszkańcy kolonii, którzy przeżyli rzeź, uciekli do Maciejowa i Turzyska.

30 sierpnia 1943 r. cały dobytek Polaków został załadowany na wozy i zrabowany.

Napad na Głęboczycę był częścią większej akcji UPA na zachodzie Wołynia. Tego samego dnia wymordowano inne pobliskie miejscowości polskie.

Przypisy

Literatura

• Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko; Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, Warszawa 2000, Wydawnictwo "von Borowiecky"; ISBN 83-87689-34-3.
• Timothy Snyder, Rekonstrukcja narodów. Polska, Ukraina, Litwa i Białoruś 1569-1999, Sejny 2009, ISBN 978-83-86872-78-7, s. 191-192.