Zbrodnia w Soroczynie
| ||
| Państwo | Polska (okupowana przez III Rzeszę) | |
| Miejsce | Soroczyn | |
| Data | 29 sierpnia 1943 | |
| Liczba zabitych | co najmniej 140 | |
| Typ ataku | ludobójstwo | |
| Sprawca | Ukraińska Powstańcza Armia | |
Zbrodnia w Soroczynie – zbrodnia dokonana przez bojówkę Ukraińskiej Powstańczej Armii na co najmniej 140 polskich mieszkańcach[1][2] kolonii Soroczyn, położonej w powiecie włodzimierskim województwa wołyńskiego, podczas rzezi wołyńskiej.
Soroczyn na tablicy Pomnika Rzezi Wołyńskiej w Warszawie
Napad na miejscowość nastąpił rano 29 sierpnia 1943 roku. Kolonię otoczono i zamordowano co najmniej 140 Polaków. Dobytek zabitych został rozkradziony przez Ukraińców. Rzeź przeżył Bronisław Kunysz, mieszkaniec Grabiny, który nocował w stodole rodziny Rolaków z Soroczyna.
Napad na Soroczyn był częścią większej akcji UPA na zachodzie Wołynia. Tego samego dnia wymordowano inne pobliskie miejscowości polskie.
Przypisy
- ↑ Grzegorz Motyka, Od rzezi wołyńskiej do akcji „Wisła”, Kraków 2011, ISBN 978-83-08-04576-3, s.146
- ↑ Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939–1945, Warszawa 2000, s.882
|
Media użyte na tej stronie