Zbrodnia w Worochcie (powiat nadwórniański)
| ||
![]() Tablica Pomnika ofiar zbrodni dokonanej na obywatelach polskich przez OUN-UPA wymieniająca Worochtę | ||
Państwo | Polska (tereny anektowane przez ZSRR) | |
---|---|---|
Miejsce | Worochta | |
Data | 31 grudnia 1944 / 1 stycznia 1945 | |
Liczba zabitych | 72 | |
Typ ataku | ludobójstwo | |
Sprawca | Ukraińska Powstańcza Armia | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r. | ||
![]() |
Zbrodnia w Worochcie – zbrodnia dokonana w noc sylwestrową z 31 grudnia 1944 na 1 stycznia 1945 roku przez oddział Ukraińskiej Powstańczej Armii na polskich mieszkańcach wsi Worochta, położonej w byłym powiecie nadwórniańskim województwa stanisławowskiego. W jej wyniku zginęło 72 Polaków.
Przebieg zbrodni
Według ustaleń dokonanych przez Sz. Siekierkę, H. Komańskiego i E. Różańskiego[1] oddział UPA pod dowództwem gajowego Hawryły Dederczuka[2] otoczył wieś kordonem. Następnie upowcy rozeszli się po wsi, wstępowali do polskich domów i mordowali Polaków bez względu na płeć i wiek przy pomocy broni białej (noże, bagnety, topory). Po dokonaniu mordu do obejść wkraczały ukraińskie kobiety i zabierały na podstawione sanie mienie zabitych[1][3]. Miejscowi Huculi odmawiali wskazywania, gdzie mieszkają Polacy, dzięki czemu część polskich domów została pominięta przez zabójców. Inną formą pomocy Polakom było ich ukrywanie w huculskich domach[4].
Rzeź przerwała interwencja wojska sowieckiego stacjonującego w pensjonacie „Oaza”, zaalarmowanego przez córkę legionisty Sołowija. W sumie zamordowano 72 Polaków, w tym 8-osobową rodzinę Wydrów[2].
Ciała zabitych zostały pochowane 2 stycznia 1945 przy pomocy żołnierzy sowieckich w zbiorowej mogile przy cerkwi greckokatolickiej w Worochcie. Po pogrzebie większość Polaków ewakuowała się z Worochty do Nadwórnej i Stanisławowa[1].
Upamiętnienie
W 1991 roku na mogile ofiar umieszczono tablicę pamiątkową. W 2005 roku Jerzy Wydra ufundował w tym miejscu murowany pomnik nagrobny z nową tablicą[1][2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Eugeniusz Różański, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie stanisławowskim 1939-1946, Wydanie I, ISBN 978-83-85865-13-1, s. 350–351, 367–368
- ↑ a b c Stanisław Sławomir Nicieja, Kresowa Atlantyda. Historia i mitologia miast kresowych. Tom II. Uzdrowiska i letniska kresowe Truskawiec, Jaremcze, Worochta, Skole, Morszyn, Opole: Wydawnictwo MS, 2013, s. 147–148, ISBN 978-83-61915-32-4, OCLC 840325631 .
- ↑ Władysław Marmucki, Powiat Nadwórna w: Na rubieży, nr 33-34/1998, s. 53
- ↑ Kresowa księga sprawiedliwych 1939-1945. O Ukraińcach ratujących Polaków poddanych eksterminacji przez OUN i UPA, Romuald Niedzielko (oprac.), Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2007, s. 182, ISBN 978-83-60464-61-8, OCLC 233432465 .
Media użyte na tej stronie
(c) Lukasb1992 z polskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
Mapa lokalizacyjna Polski — 1939 (marzec – wrzesień).
Autor: Slon-media, Licencja: CC BY-SA 4.0
Murowany pomnik nagrobny z tablicą upamiętniającą mord na Polakach ufundowana przez Jerzego Wydrę w 2005 roku, znajdująca się na cmentarzu przy cerkwi pod wezwaniem Piotra i Pawła w Worochcie