Zbulitów Mały

Artykuł

51°45′42″N 22°42′55″E

- błąd

38 m

WD

51°49'N, 22°47'E

- błąd

20063 m

Odległość

1438 m

Zbulitów Mały
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

radzyński

Gmina

Wohyń

Liczba ludności (2011)

67[1]

Strefa numeracyjna

83

Kod pocztowy

21-310[2]

Tablice rejestracyjne

LRA

SIMC

0022668

Położenie na mapie gminy Wohyń
Mapa konturowa gminy Wohyń, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zbulitów Mały”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Zbulitów Mały”
Położenie na mapie powiatu radzyńskiego
Mapa konturowa powiatu radzyńskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zbulitów Mały”
Ziemia51°45′42″N 22°42′55″E/51,761667 22,715278

Zbulitów Maływieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie radzyńskim, w gminie Wohyń[3][4].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Wohyń[5].

Integralną częścią Zbilutowa Małego jest osada leśna Barania Szyja (0022674) w położeniu geograficznym 51°45′01″N 22°44′43″E/51,750278 22,745278[6].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Anny w Wohyniu.

Historia

W wieki XV Zbilutów (dziś Zbulitów Duży i Mały), tak zapisano wieś w roku 1448 „Zbylwthow” i następnie w 1452 „Sbiluthow” i 1456 „Sbyluthow”.
Wieś położona historycznie w ówczesnym powiecie łukowskim, parafii Czemierniki, następnie około 1470 roku Kozirynek (Radzyń). Wieś stanowiła własność szlachecką rodu Gutów (podobnie jak Branice) zamieszkałą (prawdopodobnie w części) przez Rusinów[7]. W roku 1448 w rzekomym dokumencie biskupa Zbigniewa Oleśnickiego ten zaświadcza, że król Kazimierz i panowie na sejmie piotrkowskim postanowili, aby Rusini zamieszkali w parafii Czemierniki we wsiach Paszki, Niewęgłosz, Branica, Zbylutów, Świerże i Wola Sucha oddawali Piotrowi plebanowi w Czemiernikach dziesięciny kolędę i świętopietrze tak jak Polacy[a]. W roku 1546 wieś posiada granice z Wielkim Księstwem Litewskim przebiegające według zachowanego opisu: „od kopca narożnego zwanego Kierzek między wsiami Ustrzesz i Zbulitów bagnem Bielsko do lasu Szienicziech, małym borem i rzeką Branka do młyna plebana z Wohynia, gdzie schodzą się granice powiatów lubelskiego i łukowskiego oraz wsi Branice i Zbulitów”.

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego z roku 1895 wymienia Zbulitów Wielki i Zbulitów Mały jako dwie odrębne wsie w powiecie radzyńskim gminie Lisia Wólka[9].

Zobacz też

Uwagi

  1. Według noty Stanisława Kurasia w opisie Branicy dokument ten jest prawdopodobnie falsyfikatem[8]

Przypisy

  1. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1600 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-05-01].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  5. Jednostki pomocnicze gminy Wohyń. Urząd Gminy Wohyń. [dostęp 2020-03-03].
  6. Link do kompozycji mapowej Geoportalu
  7. Zbylutów, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu [online], Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.
  8. Stanisław Kuraś SHGL. Słownik historyczno-geograficzny województwa lubelskiego w średniowieczu, oprac. S. Kuraś (Dzieje Lubelszczyzny, 3). „Dzieje Lubelszczyzny, 3”, 1998. Lublin. 
  9. Zbulitów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 534.

Media użyte na tej stronie