Zdeněk Fierlinger

Zdeněk Fierlinger

Data i miejsce urodzenia	11 czerwca 1891 Ołomuniec
Data i miejsce śmierci	2 maja 1976[1] Praga
Premier Czechosłowacji
Okres	od 5 kwietnia 1945 do 2 lipca 1946
Przynależność polityczna	Czechosłowacka Partia Socjaldemokratyczna[1]
Poprzednik	Jan Šrámek
Następca	Klement Gottwald
Wicepremier Republiki Czechosłowackiej
Okres	od 2 lipca 1946 do 25 listopada 1947
Przynależność polityczna	Czechosłowacka Partia Socjaldemokratyczna[1]
Okres	od 15 czerwca 1948 do 14 września 1953
Przynależność polityczna	Komunistyczna Partia Czechosłowacji[1]
Minister Przemysłu Republiki Czechosłowackiej
Okres	od 25 lutego 1948 do 15 czerwca 1948
Przynależność polityczna	Czechosłowacka Partia Socjaldemokratyczna[1]
Poprzednik	Ludmila Jankovcová
Następca	Gustav Kliment
Przewodniczący Zgromadzenia Narodowego Czechosłowacji
Okres	od 15 września 1953 do 12 czerwca 1964
Przynależność polityczna	Komunistyczna Partia Czechosłowacji[1]
Poprzednik	Oldrich John
Następca	Bohuslav Laštovička
Przewodniczący Czechosłowackiej Partii Socjaldemokratycznej[1]
Okres	od 1945 do 1947
Poprzednik	Antonín Hampl
Następca	Bohumil Laušman
Okres	od marca 1948 do czerwca 1948
Poprzednik	Bohumil Laušman
Następca	Slavomír Klaban
Odznaczenia

Zdeněk Fierlinger (11 czerwca 1891 w Ołomuńcu, zm. 2 maja 1976 w Pradze) – czechosłowacki dyplomata i polityk socjaldemokratyczny, premier Republiki w latach 1945–1946, wieloletni przewodniczący Zgromadzenia Narodowego (1953–1964).

Urodził się w rodzinie nauczyciela ze szkoły średniej w Ołomuńcu. Podczas I wojny światowej znalazł się w Rosji, gdzie wstąpił do Korpusu Czechosłowackiego. Walczył w bitwie pod Zborowem. Po powrocie do kraju rozpoczął karierę jako dyplomata. Był na placówkach w Holandii, Rumunii, USA, Szwajcarii i Austrii. Blisko współpracował z Edvardem Benešem. W 1924 przystąpił do Czechosłowackiej Partii Socjaldemokratycznej (ČSSD)^[1].

W latach 1937–1945 przebywał na placówce dyplomatycznej w ZSRR. Przyjmuje się, że właśnie wtedy został agentem NKWD. W imieniu czechosłowackiego rządu emigracyjnego 12 grudnia 1943 roku podpisał z ZSRR „Układ o przyjaźni, pomocy wzajemnej i współpracy powojennej”.^[2] Na krótko przed końcem wojny objął urząd premiera Czechosłowacji (5 kwietnia 1945) i pełnił go do wyborów w 1946. Jako przewodniczący ČSSD (1946–1947) opowiadał się za bliską współpracą z komunistami. Po tzw. przewrocie lutowym poparł komunistów, doprowadzając do połączenia ČSSD z Komunistyczną Partią Czechosłowacji (KSČ)^[1]. Zasiadł wówczas w Komitecie Centralnym KSČ i był jego członkiem do 1966 roku.

Od 1948 do 1953 pełnił obowiązki wicepremiera^[3] (oraz ministra ds. kościelnych, 1951–1953). W latach 1953–1964 stał na czele Zgromadzenia Narodowego^[4].

5 lipca 1947 został odznaczony Wielką Wstęgą Orderu Odrodzenia Polski^[5].

Przypisy

Bibliografia

• Życiorys na stronach zivotopisyonline (cz.)