Zdobycie Niniwy
upadek państwa asyryjskiego | |||
(c) Fredarch, CC-BY-SA-3.0 Brama Maszki w Niniwie – rekonstrukcja | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | północna Mezopotamia | ||
Wynik | zdobycie stolicy Asyrii | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
36°21′34″N 43°09′10″E/36,359444 43,152778 |
Zdobycie Niniwy – zajęcie Niniwy w 612 roku p.n.e. przez sprzymierzone siły medyjsko-babilońskie. Upadek asyryjskiej stolicy doprowadził do opanowania rdzennej Asyrii przez koalicjantów oraz śmierci króla Sin-szar-iszkuna z dynastii Sargonidów. Był to moment przełomowy w toczonej przez Asyrię wojnie z koalicją, bowiem przeważył szalę zwycięstwa na stronę Nabopolassara i Kyaksaresa.
Pierwsze ataki na miasto były przeprowadzane oddzielnie przez Babilończyków i Medów w latach 615–614 p.n.e., ale bez skutku. Po zdobyciu Aszuru w ruinach starej asyryjskiej stolicy obaj królowie doszli do porozumienia i połączyli siły. Prawdopodobnie wtedy też ustalili wspólne uderzenie na Niniwę na rok 612 p.n.e.
Atak na miasto ułatwił sam Sinsariszkun, który w ciągu dwóch lat od zniszczenia Aszur zachował całkowitą bierność, zamykając się w stolicy.
W czasie trwania tej kampanii zostało zdobyte też Kalchu przez wojska medyjskie, na co wskazują znalezione w ruinach przez archeologów resztki grotów pochodzenia irańskiego.
Szturm na miasto
Jak podaje Kronika babilońska kampania została starannie zorganizowana:
Czternastego roku [tj. 612 p.n.e.]: Król Akkad [król Babilonii Nabopolassar] zebrał swoją armię i pomaszerował do Asyrii. Król Medów pomaszerował do króla Akkad i oni spotkali się w [nieczytelne]. Król Akkad i jego armia przekroczyli Tygrys; Kyaksares musiał przekroczyć Radanu i oni maszerowali wzdłuż brzegu Tygrysu. W miesiącu simanu, dziewiąty dzień, oni rozłożyli się naprzeciw Niniwy. Od miesiąca simanu do miesiąca âbu -przez trzy miesiące – oni poddali miasto ciężkiemu oblężeniu. Na dziewiąty dzień miesiąca âbu, na który oni wyznaczyli atak, zadali główną klęskę w wielu ludziach. W tamtym czasie Sin-szar-iszkun, król Asyrii zginął. Oni zdobyli ogromny łup miasta i świątyni i przekształcili miasto w stertę ruin. Na dwudziestym dniu miesiąca ululu [14 września] Kyaksares i jego armia wróciła do domu. Gdy on poszedł, król Akkad odprawił swoją armię i oni pomaszerowali do Nasibiny.
Upadek Niniwy w relacji biblijnej
Obok źródeł babilońskich również Księga Nahuma stanowi ważne źródło do poznania przebiegu upadku imperium asyryjskiego oraz zniszczenia jej stolicy. Autor księgi żył w drugiej połowie VII w. p.n.e. i dysponował informacjami, które wkomponował w utwór. Zawarł też wzmiankę o wylewie wód (Na 1,8 w przekładach Biblii.), co wskazywałoby, że oblegający miasto Medowie i Babilończycy spiętrzyli wody Tygrysu, które podmyły mury. Tłumaczyłoby to dość szybkie zdobycie tego silnie ufortyfikowanego miasta.
Bibliografia
- Na 2,9-14 w przekładach Biblii.
- Ludwik Piotrowicz: Upadek Asyrii w świetle nowo odkrytej kroniki babilońskiej. Kraków: 1928.
Media użyte na tej stronie
Blank political world map for location map templates (Equirectangular projection).
Sign of place of battle to use in map's legend made of two crossed gladii
(c) Fredarch, CC-BY-SA-3.0
Nineveh. The Mashki Gate. Reconstructed. One of the fifteen gateways of ancient Nineveh. The lower portions of the stone retaining wall are original. The gateway structure itself was originally of mudbrick. A few orthostats can be seen at the right of the passageway. Height of the vault is about 5 m.