Zdobycie Warszawy (1657)

Zdobycie Warszawy przez Rakoczego (1657)
— Najazd Rakoczego na Polskę 1657 —
Przejście wojsk szwedzkich i siedmiogrodzkich przez Wisłę w Zakroczymiu
Czas	1657
Miejsce	Warszawa
Terytorium	Rzeczpospolita Obojga Narodów
Wynik	Zwycięstwo Rakoczego
Strony konfliktu
Rzeczpospolita Siedmiogród Szwecja Kozacy
Dowódcy
Eliasz Jan Łącki Jerzy II Rakoczy Gustaw Otto Stenbock
Siły
ponad 1000 kilkadziesiąt tysięcy
Straty
nieznane nieznane
Położenie na mapie województwa mazowieckiego miejsce bitwy
Położenie na mapie Polski miejsce bitwy
52°13′56″N 21°00′30″E/52,232222 21,008333

Zdobycie Warszawy przez Rakoczego – operacja wojenna podczas najazdu szwedzkiego na Polskę w trakcie drugiej wojny północnej.

W czerwcu 1657 r. sprzymierzona armia szwedzko-siedmiogrodzka dowodzona przez Jerzego II Rakoczego skierowała się na Warszawę, przekraczając Wisłę pod Zakroczymiem. Komendant stolicy – major Eliasz Łącki dysponował siłą ponad 1000 żołnierzy, w większości z oddziałów jazdy, wzmocnionych wkrótce dwiema chorągwiami piechoty przybyłymi z Częstochowy. 12 czerwca pod murami Warszawy stanęły pierwsze oddziały kozackie w służbie Rakoczego; sam książę z siłami głównymi nadciągnął pod miasto dwa dni później – 14 czerwca. Jeszcze tego samego dnia rozpoczęto pierwsze szturmy odparte przez żołnierzy Łąckiego.

Dnia 15 czerwca Siedmiogrodzianie kontynuowali szturmy na mury miejskie, za każdym razem odpierani przez Polaków, którzy w dodatku przeprowadzali udane wypady z miasta, zadając przeciwnikowi wysokie straty. W następnym dniu niespodziewanie przeszedł na stronę Rakoczego oddział jednego z dowódców wojsk polskich – Regulskiego, po czym 17 czerwca podjęto rokowania w sprawie kapitulacji. Porozumienie zawarte przez Janosa Kemeny'ego, Jerzego Niemirycza oraz Eliasza Łąckiego zawierało 10 artykułów. Obydwie strony uwolniły jeńców i zwróciły sobie zdobyte wcześniej sztandary. Zagwarantowano też powstrzymanie się przed grabieżą miasta. Na mocy porozumienia załoga z rozwiniętymi sztandarami i przy odgłosie bębnów opuściła miasto z dwoma działami i niewielką ilością amunicji.

Ponieważ w negocjacjach nie uczestniczył dowodzący oddziałami szwedzkimi Gustaw Otto Stenbock, po wkroczeniu do miasta w kilka dni później nie uznał on punktów układu, zezwalając swym żołnierzom na grabież. Dnia 23 czerwca oddziały szwedzko-siedmiogrodzkie opuściły spustoszoną Warszawę kierując się na Łowicz.

Bibliografia

• Marcin Markowicz: Najazd Rakoczego na Polskę 1657. Zabrze: Wydawnictwo Inforteditions, 2011.