Zdzisław Hierowski

Zdzisław Hierowski (ur. 7 lipca 1911 w Stubienku, zm. 14 grudnia 1967 w Katowicach) – krytyk literacki, historyk literatury. W latach 1952–1956[1][2] redaktor naczelny[3] w znacznej mierze socrealistycznego[4] kwartalnika „Śląsk Literacki”.

W Krakowie ukończył polonistykę[5]. Był autorem publikacji o piśmiennictwie śląskim i pisarzach związanych ze Śląskiem, m.in. Życie literackie na Śląsku w latach 1922-1939 (1969), opracował antologię Śląsk walczący... (1946), redaktor pracy zbiorowej Pisarze śląscy XIX i XX wieku (1963), Szkice krytyczne (1975). Tworzył także przekłady z literatury czeskiej i słowackiej. Fascynowała go literatura polskiego romantyzmu[5]. Na III Zjeździe Pisarzy Polskich we Wrocławiu (1947) wygłosił referat, w którym stwierdził m.in.: Polskie ziemie na zachodzie i na północy czekają na pisarza [...] Złe wystawilibyśmy sobie świadectwo, gdyby kiedyś historia i krytyka literatury nie mogły się dopatrzeć w naszych czasach tego zjawiska, któremu mogłaby nadać nazwę - Pisarzy Ziem Odzyskanych[6].

Był dziadkiem Jerzego Gorzelika, historyka sztuki i przewodniczącego Ruchu Autonomii Śląska.

Przypisy

  1. ↑ Twórczość, t. 24, Warszawa 1960, s. 160.
  2. ↑ Annales Silesiae, t. 24-28, Wrocław 1994, s. 118.
  3. ↑ M. Błaszczak-Wacławik, W. Błasiak, T. Nawrocki, Górny Śląsk: szczególny przypadek kulturowy, t. 30 z: Rozwój regionalny, rozwój lokalny, samorząd terytorialny, Warszawa 1990, s. 179.
  4. ↑ T.M. Głogowski, Przemiany (1956-1957) – zapomniany tygodnik „Śląskiego Października”, „Zeszyty Prasoznawcze” nr 3-4 (167-168), Kraków 2001, s. 131.
  5. ↑ a b Jan Dziadul: Po co nam Warszawa?. S.P. Polityka, 2008-10-23. [dostęp 2010-11-26].
  6. ↑ Witold Nawrocki, Literatura nad Odrą, w: Zachodem poszły dzieje. Antologia opowiadań o Ziemiach Zachodnich, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 1970, s. 24