Zdzisław Kępiński
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku | Aleja Zasłużonych |
Zawód, zajęcie | |
Narodowość | |
Tytuł naukowy | |
Uczelnia | Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Instytut Sztuk Plastycznych, Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych |
Stanowisko | profesor zwyczajny, nauczyciel akademicki |
Odznaczenia | |
|
Zdzisław Kępiński (ur. 9 kwietnia 1911 w Pruszkowie, zm. 24 stycznia 1978 w Poznaniu) – polski historyk sztuki, artysta-malarz, pedagog, profesor zwyczajny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych, dyrektor Muzeum Narodowego w Poznaniu, wojewódzki konserwator zabytków.
Życiorys
Ukończył Gimnazjum im. św. Jana Kantego w Poznaniu. W 1931 rozpoczął studia polonistyczne, później zmienił kierunek na historię sztuki. Studiował także muzykologię pod kierownictwem Szczęsnego Dettloffa. W 1937 obronił pracę magisterską i rozpoczął pracę na Uniwersytecie Poznańskim. Jednocześnie wykładał historię sztuki w Instytucie Sztuk Plastycznych.
W 1931 wstąpił do KPP. Za działalność polityczną był represjonowany przez tzw. granatową policję, kilkakrotnie aresztowany.
W czasie wojny pracował jako robotnik w Warszawie i Częstochowie. W 1940 aresztowany i okaleczony przez Gestapo jednostronnie utracił słuch.
Po wojnie rozpoczął pracę w Ministerstwie Kultury i Sztuki, następnie powrócił do Poznania aby objąć stanowisko Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.
W latach 1945–1946 i 1947–1949 kierował Muzeum Wielkopolskim. Wykładał na Uniwersytecie Poznańskim.
Brał udział w Badaniach nad Początkami Państwa Polskiego (1947–1951). W latach 1949–1951 był zastępcą dyrektora Naczelnej Dyrekcji Muzeów i Ochrony Zabytków przy Ministerstwie Kultury i Sztuki w Warszawie. W 1952 powrócił do Poznania i został kierownikiem Galerii Malarstwa Polskiego w Muzeum Narodowym (galeria była nazywana galerią Kępińskiego). Został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu (AZ-P-5).
Odznaczenia i nagrody
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1947)[2]
- Order Sztandaru Pracy II klasy (1952)[3]
- Nagroda Artystyczno-Literacka Miasta Poznania za odkrycia w Strzelnie (1947)
- Państwowa Nagroda Naukowa II stopnia za Badania nad Początkami Państwa Polskiego, wraz z Aleksandrem Gieysztorem (1950)
- Nagroda Miasta Poznania i Województwa Poznańskiego w dziedzinie upowszechniania kultury za działalność w zakresie muzealnictwa (1962)
- Państwowa Nagroda Naukowa I stopnia (1964)
- Złota Odznaka "Za opiekę nad zabytkami"
- Odznaka Honorowa Miasta Poznania
Przypisy
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna
- ↑ 29 października 1947 „za zasługi położone w zabezpieczeniu arcydzieł kultury polskiej” M.P. z 1947 r. nr 149, poz. 894, pkt 13
- ↑ 22 lipca 1952 „za zasługi położone dla Narodu i Państwa w dziedzinie kultury i sztuki” M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1054
Bibliografia
- Iwanoyko Eugeniusz: Z żałobnej karty. Zdzisław Kępiński (1911–1978). Kronika Miasta Poznania nr 2/1979. s. 128–130. [dostęp 2012-07-07]. (pol.). fot.
Linki zewnętrzne
- Akademia Sztuk Pięknych w Poznaniu w serwisie Culture.pl
- Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, program konferencji nt. „Zdzisław Kępiński in memoriam – w 30. rocznicę śmierci”, Poznań, 6–7 listopada 2008. arthist.amu.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
Media użyte na tej stronie
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób prof. Zdzisława Kępińskiego na Cmentarzu Junikowskim
Zdzisław Kępiński, prof.
Złota Odznaka Za opiekę nad zabytkami
Odznaka Honorowa Miasta Poznania – baretka