Zdzisław Ruziewicz
| ||
| Data urodzenia | 13 czerwca 1925 | |
| Data śmierci | 1997 | |
| profesor nauk chemicznych | ||
| Specjalność: chemia fizyczna | ||
| Alma Mater | Uniwersytet Lwowski | |
| Praca zawodowa | ||
| Uczelnia | Politechnika Wrocławska | |
| Odznaczenia | ||
 | ||
Zdzisław Ruziewicz (ur. 13 czerwca 1925 we Lwowie; zm. w 1997) – polski fizykochemik, profesor Politechniki Wrocławskiej.
Dzieciństwo i młodość spędził we Lwowie. Uczył się w VIII Państwowym Gimnazjum im. Króla Kazimierza Wielkiego we Lwowie (w czasie okupacji sowieckiej zamienionym na Średnią Szkołę Nr 14), gdzie jego nauczycielem był m.in. germanista Jan Zakrzewski, a kolegą szkolnym Zbigniew Herbert[1]. Na Uniwersytecie Lwowskim rozpoczął studia chemiczne, które ukończył po wojnie we Wrocławiu. Pracę doktorską obronił w 1960 roku. Po uzyskaniu tytułu doktora, zainteresował się spektroskopią związków organicznych. W 1967 uzyskał habilitację za pracę o quasiliniowych widmach luminescencji. Tytuł profesora nauk chemicznych uzyskał w roku 1982. Wraz z Krzysztofem Pigoniem jest autorem podręcznika "Chemia fizyczna".
W 1955 został odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej[2].
Przypisy
- ↑ Joanna Siedlecka: „Pan od poezji”. O Zbigniewie Herbercie. lwow.home.pl. [dostęp 2017-03-04].
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 125, poz. 1624
Bibliografia
- Strona o profesorze Ruziewiczu (pol.). [dostęp 2012-03-10].
- Prof. zw. dr hab. Zdzisław Ruziewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2012-03-11].