Zdzisław Smektała

Zdzisław Smektała
Data i miejsce urodzenia	12 lutego 1951 Zgorzelec
Data i miejsce śmierci	17 stycznia 2018 Wrocław
Zawód, zajęcie	dziennikarz, pisarz

Zdzisław Smektała (ur. 12 lutego 1951 w Zgorzelcu, zm. 17 stycznia 2018 we Wrocławiu^[1]) – polski dziennikarz, felietonista, literat, aktor i showman wrocławski.

Tablica pamiątkowa w Alei Gwiazd Satyrykonu na głównym deptaku Legnicy (ul. Najświętszej Marii Panny)

Życiorys

Debiutował jako poeta w 1977, w latach 1978–1980 był dyrektorem klubu „Piwnica Świdnicka” we Wrocławiu, od 1980 do 1984 – Klubu Dziennikarza. W 1981–1990 pisał w „Gazecie Robotniczej”^[2], a także w miesięczniku „Odra”, w „Akcencie”, „Radarze”, „Szpilkach”, „Wiadomościach” i in. W 1992 założył własną „wrocławską popołudniówkę Popo” (tygodnik), która jednak po roku zbankrutowała. W latach 1993–1999 pracował w „Wieczorze Wrocławia”, w latach następnych był komentatorem „Gazety Wrocławskiej”. Publikował również felietony „Smektała na weekend” w oficjalnym serwisie miejskim Wrocławia wroclaw.pl^[3].

W 1982 ukończył Studium Scenariuszowe PWSFTviT w Łodzi. Zagrał parę ról drugo- i trzecioplanowych^[a] w kilku filmach. Był twórcą i właścicielem Międzynarodowego Festiwalu „Blues Brothers Day” i firmy promocyjnej „Jazz dla Mass”^[b].

Jako felietonista starał się nawiązywać do stylu Arta Buchwalda, jako pisarz – do Charlesa Bukowskiego; swoje muzyczne zainteresowania – jazzowe i bluesowe – określał^[c] jako zbliżone do Jimmy’ego Smitha, Roberta Johnsona, a także Jimiego Hendrixa i Janis Joplin.

25 maja 2018, decyzją Prezydenta Wrocławia Rafała Dutkiewicza, został pośmiertnie odznaczony medalem „Merito de Wratislavia – Zasłużony dla Wrocławia”^[4]. 26 marca 2019, decyzją Urzędu Miasta Zgorzelec, został odznaczony Medalem Miasta Zgorzelec, czym uhonorowano jego wielkie przywiązanie do miejsca urodzin oraz wieloletnią, konsekwentną promocję tej nadgranicznej miejscowości^[5]. 14 czerwca 2019 odsłonięto poświęconą mu tablicę na tzw. Alei Gwiazd Satyrykonu w Legnicy^[6], w uznaniu dla jego wkładu w rozwój Festiwalu „Satyrykon”, gdzie pełnił rolę przewodniczącego jury.

Jego synami są: Tymon Smektała (doktor ekonomii specjalizujący się w public relations) oraz Radosław Smektała (scenarzysta).

Publikacje

• Boczne bóstwa (1982)
• Krzywe ryło (1982), wyd. „Czytelnik”, ​ISBN 97-88307-007-410​.
• Chciwy żywot grajka (1986)
• Liszaj (1988)
• Pic (1988)
• Jazz baba riba, czyli obrazki z bitloczasów, wyd. „Astrum” (Wrocław 1998), ​ISBN 83-87197-51-3​.
• Lucille, wyd „Atut” (2005), ​ISBN 83-7432-038-9​.
• Chcica, wyd. „KOS” (2006), ​ISBN 83-60528-00-4​.

Filmografia

• 1984: Smażalnia story – jako Zdzisiek „Broda”
• 1986: Dzieci śmieci w Kronika Wypadków
• 1989: Konsul – jako Witold Śródecki
• 1990: Świnka – jako sędzia przysięgły
• 1998–1999: Życie jak poker – jako trener bokserski
• 2000: Szopka w Świat według Kiepskich (69) – jako Jan Pan

Uwagi

Linki zewnętrzne

• Zdzisław Smektała w bazie filmpolski.pl

Przypisy