Zdzisław Tomal
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 19 marca 1921 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 18 sierpnia 1984 |
| Zastępca przewodniczącego Rady Państwa | |
| Okres | od 25 marca 1976 |
| Przynależność polityczna | |
| Wiceprezes Rady Ministrów | |
| Okres | od 28 czerwca 1969 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
       | |
Zdzisław Tomal (ur. 19 marca 1921 w Rogowie, zm. 18 sierpnia 1984 w Warszawie) – polski inżynier rolnik i polityk. Poseł na Sejm PRL III, IV, V, VI, VII i VIII kadencji, wiceprezes Rady Ministrów (1969–1976), zastępca przewodniczącego Rady Państwa (1976–1984).
Życiorys
Pochodził z rodziny chłopskiej. Urodził się w Rogowie w powiecie kazimierskim jako syn Andrzeja i Marii. Studiował na Wyższej Szkole Rolniczej we Wrocławiu (ukończył w 1956).
W latach 1938–1939 i 1945–1948 działał w Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici”. W 1945 był sekretarzem Zarządu Powiatowego Związku Samopomocy Chłopskiej w Pińczowie. Wieloletni działacz partii ludowych, od 1945 Stronnictwa Ludowego, następnie Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. Należał do władz partii – od 1959 członek Naczelnego Komitetu, w latach 1964–1981 członek prezydium NK, w latach 1966–1969 sekretarz NK, w latach 1973–1981 wiceprezes NK, w latach 1976–1980 członek Sekretariatu NK; poza tym był wiceprezesem Wojewódzkiego Komitetu ZSL we Wrocławiu (1957), a w latach 1976–1980 przewodniczącym Klubu Poselskiego w Sejmie VII kadencji.
Podczas okupacji działał w ruchu oporu (w latach 1941–1944 w Batalionach Chłopskich), posiadał pseudonim konspiracyjny „Lis”. W latach 1947–1956 pracownik kolejno urzędu wojewódzkiego i prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu, w latach 1957–1966 przewodniczący prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie. W latach 1969–1976 wicepremier, następnie od 1976 zastępca przewodniczącego Rady Państwa. Był posłem na Sejm PRL od 1961 do śmierci (III, IV, V, VI, VII i VIII kadencji). Od 1974 był także członkiem Rady Naczelnej Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Zasiadał również w Ogólnopolskim Komitecie Frontu Jedności Narodu.
Odznaczony m.in. Orderem Sztandaru Pracy I i II klasy, Krzyżem Kawalerskim, Oficerskim, Komandorskim i Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, a także Krzyżem Partyzanckim[1].
Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A 4 Tuje m. 6)[2].
Przypisy
- ↑ „Kurier Polski”, nr 163 z 20 sierpnia 1984, s. 2 (nekrolog)
- ↑ Wyszukiwarka grobów w Warszawie
Bibliografia
.svg)
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
Media użyte na tej stronie
Baretka: Order Sztandaru Pracy I klasy
Zdzisław Tomal (1921-1984)
(c) Bundesarchiv, Bild 183-L0629-0029 / Kutscher (verehe. Kubiziel), Sigrid / CC-BY-SA 3.0
Baretka: Krzyż Partyzancki
Autor: Bert Verhoeff for Anefo, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Bezoek van de Poolse premier Jaroszewicz aan het Pools oorlogskerkhof in Breda. Jaroszewicz in gesprek met o.m. kolonel Stasiak
Józef Cyrankiewicz, Prime Minister of Poland (People's Republic of Poland) 1947-1970