Zdzisław Tomasik

Zdzisław Tomasik

Data i miejsce urodzenia	28 listopada 1900 Lwów
Data i miejsce śmierci	17 grudnia 1970 Wrocław
profesor nauk chemicznych
Specjalność: technologia paliw płynnych
Alma Mater	Politechnika Lwowska
Doktorat	1926
Profesura	1951
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Politechnika Wrocławska

Zdzisław Józef Tomasik (ur. 28 listopada 1900 we Lwowie, zm. 17 grudnia 1970 we Wrocławiu) – polski chemik, profesor związany z Politechniką Lwowską i Politechniką Wrocławską, specjalista w zakresie technologii paliw płynnych i organizator przemysłu naftowego.

Życiorys

Studiował chemię na Politechnice Lwowskiej, gdzie kształcił się pod kierunkiem profesora Stefana Niementowskiego. Dyplom uzyskał w 1923 roku, a następnie przez kilka lat zajmował stanowisko starszego asystenta w Katedrze Chemii Ogólnej i Analitycznej^[1]. Zainteresował się wówczas technologią przemysłu naftowego i wkrótce stał się jednym z głównych w skali kraju specjalistów w tej dziedzinie. W 1926 roku uzyskał tytuł doktora. W 1938 roku odbył podróż do Stanów Zjednoczonych, gdzie wizytował pola naftowe.

W 1946 przyjechał na Ziemie Zachodnie i od razu objął stanowisko zastępcy profesora na reaktywowanym Uniwersytecie i Politechnice we Wrocławiu. Utworzył tam Katedrę Technologii Nafty i Paliw Płynnych^[2]. Poza pracą naukową zajmował się odbudową fabryki paliw płynnych w Oświęcimiu. Od 1951 roku profesor Politechniki Wrocławskiej. Od 1954 roku kierował również Zakładem Syntezy Organicznej PAN. W latach 1954–1956 był dziekanem Wydziału Chemicznego^[3].

Miał istotny udział w powojennym rozwoju petrochemii, intensywnie rozwijał badania nad procesami hydrogenacji ropy naftowej, dostarczających w katalizowanych procesach wysokociśnieniowych lekkich paliw płynnych. Zajmował się również procesami hydroodsiarczania benzyn i paliw płynnych, hydroreformowaniem frakcji benzynowych, a także hydrokrakingiem ropy naftowej i hydrorafinacją benzolu. Wiele opracowanych przez niego metod znalazło zastosowanie w przemyśle. Wypromował ośmiu doktorów, spośród których trzech habilitowało się (J. Grzechowiak, M. Rutkowski, J. Wrzyszcz) i uzyskało tytuł profesora. Ogłosił 42 prace naukowe, w tym liczne skrypty i uzyskał 23 patenty^[4].

Był synem lwowskiego antykwariusza Józefa Tomasika i Pauliny z d. Habraszewskiej. Od 1930 żonaty z Heleną z d. Neschel (1910-1990)^[5]. Miał dwóch synów: Rafała i Piotra (ur. 1937), profesora chemii^[6].

Pochowany na cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu^[7].

Przypisy