Zdzisława Libudzisz
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 22 kwietnia 1943 |
| Profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: technologia żywności i żywienia | |
| Habilitacja | 1990 – technologia chemiczna |
| Profesura | 19 maja 1999 |
| Odznaczenia | |
   | |
Zdzisława Kazimiera Libudzisz (ur. 22 kwietnia 1943 w Łodzi) – polska mikrobiolog, profesor nauk technicznych, specjalizująca się w technologii żywności i żywienia.
Życiorys
Urodziła się 22 kwietnia 1943 w Łodzi[1].
W 1967 ukończyła studia na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi na Uniwersytecie Łódzkim, w latach 1967–1972 pracowała w Katedrze Mikrobiologii Technicznej Politechniki Łódzkiej. W 1972 obroniła pracę doktorską, w latach 1972–1977 pracowała w Wojewódzkim Związku Spółdzielni Mleczarskich w Łodzi. W 1977 powróciła do pracy na Politechnice Łódzkiej, w Instytucie Technologii Fermentacji i Mikrobiologii[1]. Stopień naukowy doktora habilitowanego otrzymała w 1990 na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy Fizjologia i modelowanie układów mieszanych paciorkowców fermentacji mlekowej w hodowlach okresowych i ciągłych na Wydziale Chemii Spożywczej Politechniki Łódzkiej. 19 maja 1999 uzyskała tytuł profesora nauk technicznych[2].
Była dyrektorem Instytutu Technologii Fermentacji i Mikrobiologii Wydziału Biotechnologii i Nauk o Żywności PŁ. Jest członkiem Komitetu Nauk o Żywności Polskiej Akademii Nauk[2].
W latach 1997–2018 była promotorem trzynastu i recenzentem trzydziestu trzech prac naukowych. Wśród jej doktorantów były Adriana Nowak i Katarzyna Śliżewska[2].
Została odznaczona Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej[1].
Życie prywatne
Żona Jerzego Libudzisza[3], chemika, z którym ma córkę Katarzynę Lubnauer, matematyczkę, od 2017 do 2019 przewodniczącą partii Nowoczesna[4].
Przypisy
- ↑ a b c Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków, Hübners blaues Who is Who, Zug 2007 (dodatek CD).
- ↑ a b c Zdzisława Kazimiera Libudzisz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2017-12-15].
- ↑ Waldemar Kowalski: „Niezależna” o Lubnauer: Ma osobiste powody, by nie popierać zbyt daleko idących rozliczeń z komunizmem. natemat.pl, 14 sierpnia 2016. [dostęp 2017-11-26].
- ↑ Wioletta Gnacikowska: Katarzyna Lubnauer, czyli jak wchodzi się na polityczny top. wyborcza.pl, 18 grudnia 2015. [dostęp 2017-11-26].
