Ze śmiercią jej do twarzy

Ze śmiercią jej do twarzy
Death Becomes Her
Gatunek

czarna komedia

Data premiery

31 lipca 1992

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

104 minuty

Reżyseria

Robert Zemeckis

Scenariusz

Martin Donovan
David Koepp

Główne role

Meryl Streep
Goldie Hawn
Bruce Willis

Muzyka

Alan Silvestri

Zdjęcia

Dean Cundey

Scenografia

Rick Carter
William James Teegarden
Jackie Carr

Kostiumy

Joanna Johnston

Montaż

Arthur Schmidt

Produkcja

Steve Starkey
Robert Zemeckis

Wytwórnia

Universal Pictures

Dystrybucja

Universal Pictures

Budżet

55 000 000 USD

Ze śmiercią jej do twarzy (ang. Death Becomes Her) – amerykański film fabularny z roku 1992 z gatunku czarnej komedii, wyreżyserowany przez Roberta Zemeckisa. Główne role zagrali w nim Goldie Hawn, Meryl Streep i Bruce Willis. Obraz otrzymał nagrodę Oscara za najlepsze efekty specjalne.

Wymowa filmu ma charakter satyryczny. Reżyser wyśmiewa kult młodości charakterystyczny dla kalifornijskich wyższych sfer.

Opis fabuły

Rok 1978. Madeline Ashton (Meryl Streep) gra w broadwayowskim musicalu „Ptak młodości”, który okazuje się niewypałem. Pisarka Helen Sharp (Goldie Hawn) i dr Ernest Menville (Bruce Willis) oglądają spektakl do końca, po czym spotykają się z Madeline w jej garderobie. Mężczyzna jest oczarowany Madeline, wkrótce zakochuje się w niej i, pomimo zapewnien Helen, że aktorka go nie interesuje, żeni się z aktorką.

Rok 1985. Helen jest zaniedbana, pogrążona w rozpaczy i pragnie zemsty na Madeline. Ląduje w szpitalu psychiatrycznym.

Rok 1992. Kariera aktorska Madeline blednie, a małżeństwo z Ernestem wygasa. Pewnego dnia udają się na spotkanie autorskie Helen, która po latach okazuje się piękną i olśniewającą kobietą sukcesu. Podczas wieczoru Ernest przeklina dzień, w którym poznał żonę, a Madeline zazdrości Helen wyglądu, ponieważ sama odczuwa na własnej skórze oznaki starzenia się. W międzyczasie porzuca młodego kochanka, Dakotę (Adam Storke), którego przyłapuje na zdradzie. Od lekarza plastycznego dostaje wizytówkę czarodziejki, Lisle von Rhoman (Isabella Rossellini), która sprzedaje jej eliksir młodości, przywracający urodę Madeline oraz zapewniający jej nieśmiertelność. Tymczasem dom Ernesta i Madeline odwiedza Helen, która odkrywa przed doktorem, że jego żona go zdradza. Ten chce rozwodu, ale Helen uświadamia mu, że Madeline tylko na to czeka, bo wzbogaciłaby się na tym. Helen przedstawia mu plan morderstwa Madeline i upozorowania wypadku samochodowego. Gdy Madeline wraca do domu, zarzuca Ernestowi, że jest impotentem i pantoflarzem. Ten nie wytrzymuje i zrzuca ją ze schodów. Ernest, pewny, że jego żona nie żyje, dzwoni do Helen, by opowiedzieć jej o sytuacji. Nagle Madeline budzi się z karkiem skręconym o 180°, po czym jedzie z Ernestem do lekarza (Sydney Pollack). Doktor stwierdza, że Madeline nie żyje, po czym dostaje zawału, a aktorka mdleje. Ernest wyciąga ją z kostnicy i zabiera do domu, gdzie chce ją naprawić.

Tymczasem w posiadłości pojawia się Helen, która zaoferowała Ernestowi pomoc w pochówku żony. Helen rozmawia z Ernestem o ich planie, co podsłuchuje Madeline, wściekła, że para chciała się jej pozbyć. W akcie zemsty strzela w Helen, która trafia do fontanny, a Ernest stwierdza jej zgon. Po chwili postrzelona Helen budzi się z dziurą w brzuchu od postrzału. Obie panie potwierdzają, że wypiły eliksir i rozpoczynają walkę na szpadle. Ernest postanawia się wyprowadzić, wcześniej jednak naprawia obie kobiety. Gdy chce opuścić mieszkanie, Helen i Madeline ogłuszają go, bo chcą, żeby żył wiecznie i naprawiał je, gdy się zepsują. Zanoszą go do Lisle, jednak mężczyzna nie chce wypić eliksiru. Na przyjęciu urodzinowym Lisle pojawiają się ludzie, którzy napili się eliksiru młodości (m.in. Elvis Presley, Greta Garbo, Marilyn Monroe). Helen i Madeline zauważają wówczas, że Ernest nie wypił eliksiru. Ernest ucieka z posiedzenia i idzie na dach zamku, ale spada prosto do basenu i ucieka. Lisle każe Madeline i Helen znaleźć mężczyznę, jednak nie udaje im się to. Niegdyś skłócone kobiety obiecują sobie, że będą opiekować się o sobie przez całą wieczność.

Rok 2029. Uroczystości pogrzebowe Ernesta. Okazuje się, że mężczyzna ułożył sobie życie i miał kilkoro dzieci. Na tyłach kościoła są Madeline i Helen, które są rozkładającymi się trupami. Na koniec filmu, gdy wychodzą z kościoła, Helen potyka się o puszkę farby akrylowej, którą zgubiła Madeline. Obie rozbijają się o chodnik przed kościołem, lecz ich głowy dalej żyją.

Obsada

oraz

i inni

Nagrody i wyróżnienia

NagrodaKategoriaRezultat
Oscarnajlepsze efekty specjalneWygrana
Złoty Globnajlepsza aktorka w filmie komediowym lub musicalu (Meryl Streep)Nominacja
Saturnnajlepszy aktor (Bruce Willis)Nominacja
najlepsza aktorka (Meryl Streep)Nominacja
najlepsza aktorka drugoplanowa (Isabella Rosellini)Wygrana

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Robert Zemeckis "The Walk" at Opening Ceremony of the 28th Tokyo International Film Festival (21835891403) (cropped).jpg
Autor: Dick Thomas Johnson from Tokyo, Japan, Licencja: CC BY 2.0
Robert Zemeckis "The Walk" at Opening Ceremony of the 28th Tokyo International Film Festival