Zeina Abirached
Data i miejsce urodzenia | 1981 |
---|---|
Narodowość | libańska |
Dziedzina sztuki | ilustracja, komiksy |
Odznaczenia | |
Zeina Abirached (ur. 1981 w Bejrucie) – libańska autorka komiksów oraz ilustratorka.
Życiorys
Urodziła się w 1981 roku w Bejrucie, gdy trwała tam wojna domowa[1][2]. Jest dwujęzyczna, posługuje się arabskim i francuskim[2]. Studiowała na Académie Libanaise des Beaux-Arts w Bejrucie oraz na École nationale supérieure des arts décoratifs w Paryżu[1][3].
W swoich komiksach, które rysuje wyraźną, czarną kreską, Abirached czerpie z własnego doświadczenia, szczególnie z dzieciństwa spędzonego podczas wojny[1]. Od strony graficznej przyznaje, że inspiruje ją kaligrafia arabska, a także twórczość Davida B. i film Mój wujaszek Jacquesa Tati[4].
Zdobyła rozgłos dzięki autobiograficznemu komiksowi Gry jaskółek: umrzeć, wyjechać, powrócić (2007), który opisuje jeden dzień w Bejrucie podczas wojny domowej, w 1987 roku. Bohaterką jest siedmioletnia Zeina mieszkająca przy linii demarkacyjnej dzielącej miasto. Gdy rodzice długo nie wracają, dziewczynką zaczynają opiekować się sąsiedzi, odwracając jej uwagę od sytuacji. W książce Abirached z ciepłem i humorem opisuje solidarność tworzącą się pomiędzy sąsiadami. Jej następny autobiograficzny komiks Je me souviens. Beyrouth (2009) także opisuje wojnę z perspektywy dziecka. Do napisania tej książki zainspirowały Abirached wspomnienia Pamiętam że Georgesa Pereca, na końcu których autor pozostawił kilka pustych stron dla czytelników, by zapisali własne wspomnienia[1][2].
Poza komiksami zajmuje się także tworzeniem ilustracji książkowych i prasowych. Jednym z projektów, w których brała udział, było stworzenie w ciągu trzech dni książki Agatha de beyrouth wraz z Jacquesem Jouet: Abirached stworzyła na żywo ilustracje do tekstu pisanego przez Joueta przed widownią w Bejrucie[2]. Abirached stworzyła także krótki film Mouton, na podstawie którego napisała później książkę dla dzieci[4].
Od 2005 roku mieszka w Paryżu[1]. Została uhonorowana francuskim tytułem Kawalera Orderu Sztuki i Literatury[3].
Twórczość
- 2006: [Beyrouth] Catharsis
- 2006: 38, rue Youssef Semaani
- 2007: Mourir, Partir, Revenir – Le Jeu des Hirondelles, wyd. pol.: Gry jaskółek: umrzeć, wyjechać, powrócić. Marzena Sowa (tłum.). Warszawa: Kultura Gniewu, 2014. ISBN 978-83-64858-05-5.
- 2009: Je me souviens. Beyrouth
- 2011: Agatha de Beyrouth (ilustracje; tekst: Jacques Jouet)
- 2012: Mouton
- 2015: Le piano oriental
- 2018: Prendre refuge (ilustracje; tekst: Mathias Énard)
Przypisy
- ↑ a b c d e f Zeina Abirached — internationales literaturfestival berlin, www.literaturfestival.com [dostęp 2020-03-29] (ang.).
- ↑ a b c d Alex Dueben , Graphic Novelist Zeina Abirached on Remembering and Forgetting Beirut, Arablit, 12 sierpnia 2015 [dostęp 2020-03-31] (ang.).
- ↑ a b c Conversation / “Taking Refuge: Weaving Memory and History in Comics,” with Zeina Abirached, Rasha Chatta, and Aaron Tugendhaft, cabinetmagazine.org [dostęp 2020-03-31] (ang.).
- ↑ a b Alex Dueben , "I was convinced that Beirut stopped at that wall": An interview with Zeina Abirached, „The Comics Journal” [dostęp 2020-03-31] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Selbymay, Licencja: CC BY-SA 4.0
Zeina Abirached au Mans en décembre 2015.
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: l'Ordre des Arts et des Lettres, Chavalier rank