Zenon Keffermüller

Zenon Kazimierz Keffermüller
Kazimierz Keffermüller
Ilustracja
podpułkownik artylerii podpułkownik artylerii
Data i miejsce urodzenia11 listopada 1884
Rzęsna Ruska
Data i miejsce śmierci1940
USRR, ZSRR
Przebieg służby
Lata służby–1929
Siły zbrojneWappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Armia Austro-Węgier
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie
JednostkiBatalion Artylerii Fortecznej Nr 4,
2 Pułk Artylerii Ciężkiej,
Korpus Kadetów Nr 2
Stanowiskadowódca oddziału szkolnego
Główne wojny i bitwyI wojna światowa,
II wojna światowa (kampania wrześniowa)
Odznaczenia
Krzyż Zasługi (II RP)

Zenon Kazimierz Keffermüller[1] (ur. 1 marca 1884 w Rzęsnie Ruskiej, zm. 1940 w ZSRR) – polski nauczyciel, podpułkownik artylerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się 1 marca 1884 w Rzęsnie Ruskiej[2][3]. Był synem Józefa[4] (ur. w 1859 w Żółkwi[5]) i Walerii z domu Krajewskiej[6]. Był wyznania rzymskokatolickiego[2][3]. W latach 1895–1897 uczęszczał do C. K. Gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie[5], gdzie w 1895 ukończył I klasę[7]. Później kształcił się w C. K. Gimnazjum w Buczaczu, gdzie w 1902 zdał egzamin dojrzałości[8].

Został nauczycielem o głównej specjalności z historii i geografii[2]. Rozporządzeniem C. K. Rady Szkolnej Krajowej z 7 lutego 1909 został mianowany zastępcą nauczyciela w C. K. Gimnazjum w Dębicy[9][3]. Tam rozpoczął swoją prac w zawodzie 13 lutego 1909[2]. Uczył języka niemieckiego, języka polskiego, historii powszechnej, geografii, historii kraju rodzinnego[10][11][12]. Rozporządzeniem C. K. Rady Szkolnej Krajowej z 2 września 1911 z Dębicy do C. K. Gimnazjum w Brzeżanach[13][14][3]. Tam uczył historii i geografii[15]. 6 września 1912 został przeniesiony z Brzeżan do macierzystego C. K. Gimnazjum w Buczaczu[16][17][3]. Uczył tam języka polskiego, języka niemieckiego, historii, geografii[18][19].

W rezerwie artylerii fortecznej C. K. Armii został mianowany kadetem z dniem 1 stycznia 1910[20], potem chorążym z dniem 1 stycznia 1910[21] oraz podporucznikiem z dniem 1 stycznia 1913[22]. Był przydzielony do 4 czeskiego batalionu artylerii fortecznej w Riva[23][24][25][26]. Podczas I wojny światowej został awansowany na porucznika w rezerwie artylerii fortecznej z dniem 1 września 1915[27]. Do 1918 był przydzielony do macierzystej jednostki, przemianowanej na batalion artylerii fortecznej nr 4[28][29][30]

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Po tym jak został aktywowany jako nauczyciel w szkole kadeckiej w Modlinie w Modlinie przestał podlegać Ministerstwu Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego od 1 stycznia 1920[31]. 15 lipca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora, w artylerii, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w Oddziale III Sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[32]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 27. lokatą w korpusie oficerów artylerii[33]. Od czerwca do sierpnia 1922 pełnił obowiązki komendanta korpusu[34]. Po zakończeniu roku szkolnego 1922/23 ustąpił ze stanowiska inspektora musztry, pozostając nadal nauczycielem historii[35]. W 1923 był dowódcą oddziału szkolnego, a w następnym roku oficerem oświatowym. Pełniąc służbę w KK-2 pozostawał oficerem nadetatowym 2 pułku artylerii ciężkiej w Chełmie[36][37][38]. 1 grudnia 1924 został awansowany do stopnia podpułkownika ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 i 5. lokatą w korpusie oficerów artylerii[39]. 14 lutego 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i pozostawiony bez przynależności służbowej z równoczesnym oddaniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII[40]. Z dniem 31 sierpnia 1929 został przeniesiony w stan spoczynku[41]. Na emeryturze mieszkał w rodzinnej miejscowości Rzęśnia Ruska. W 1934 jako podpułkownik w stanie spoczynku był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr VII jako oficer przewidziany do użycia w czasie wojny i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Miasto[42].

Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej 1939 i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez sowietów. Na wiosnę 1940 został zamordowany przez NKWD. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 55/5-12 oznaczony numerem 1291 i dosłownie określony jako Kefermiular)[43]. Ofiary tej części zbrodni katyńskiej zostały pochowane na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.

Odznaczenia

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ W ewidencji wojskowych C. K. Armii był określany w języku niemieckim jako „Kasimir Keffermüller”.
  2. ↑ a b c d Henryk Kopia: Spis nauczycieli szkół średnich w Galicyi oraz polskiego gimnazyum w Cieszynie. Lwów: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, 1909, s. 166.
  3. ↑ a b c d e Alicja Puszka: Nauczyciele historii i geografii państwowych szkół średnich w Galicji w okresie autonomii (1868-1914). Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 1999, s. 297. ISBN 83-87703-59-1.
  4. ↑ Zenon Keffermüller. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2020-12-21].
  5. ↑ a b Józef Białynia Chołodecki: Księga pamiątkowa półwiekowego jubileuszu Gimnazyum im. Franciszka Józefa I. we Lwowie 1858-1908. Lwów, 1909, s. 255.
  6. ↑ Około 1883 Józef Keffermüller był nauczycielem w 1-klasowej szkole w Rzęśnie Ruskiej. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1884. Lwów: 1884, s. 402.
  7. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Lwowskiego im. Franciszka Józefa za rok szkolny 1895. Lwów: 1895, s. 56.
  8. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Buczaczu za rok szkolny 1902. Stanisławów: 1902, s. 17.
  9. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Dębicy za rok szkolny 1908/09. Tarnów: 1909, s. 5.
  10. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Dębicy za rok szkolny 1908/09. Tarnów: 1909, s. 3.
  11. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Dębicy za rok szkolny 1909/10. Tarnów: 1910, s. 1, 3.
  12. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Dębicy za rok szkolny 1910/11. Tarnów: 1911, s. 1.
  13. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Dębicy za rok szkolny 1911/12. Tarnów: 1912, s. 5.
  14. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Wyższego w Brzeżanach za rok szkolny 1911/12. Brzeżany: 1912, s. 23.
  15. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Wyższego w Brzeżanach za rok szkolny 1911/12. Brzeżany: 1912, s. 20.
  16. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Wyższego w Brzeżanach za rok szkolny 1912/13. Brzeżany: 1913, s. 33.
  17. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Buczaczu za rok szkolny 1913. Buczacz: 1913, s. 37.
  18. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Buczaczu za rok szkolny 1913. Buczacz: 1913, s. 35.
  19. ↑ XV. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Buczaczu za rok szkolny 1914. Buczacz: 1914, s. 27.
  20. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1911. Wiedeń: 1910, s. 1006.
  21. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1913. Wiedeń: 1912, s. 1069.
  22. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1914. Wiedeń: 1914, s. 895.
  23. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1911. Wiedeń: 1910, s. 1030.
  24. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1912. Wiedeń: 1911, s. 1037.
  25. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1913. Wiedeń: 1912, s. 1097.
  26. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1914. Wiedeń: 1914, s. 923.
  27. ↑ Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 796.
  28. ↑ Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 829.
  29. ↑ a b Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917, s. 1129.
  30. ↑ Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918, s. 1398.
  31. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi Państwowego Gimnazjum w Buczaczu za rok szkolny 1920/21. Stanisławów: 1914, s. 4.
  32. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 29 z 4 sierpnia 1920 roku, s. 677.
  33. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 189.
  34. ↑ Korpus Kadetów Nr. 2 1930 ↓, s. 103.
  35. ↑ Korpus Kadetów Nr. 2 1930 ↓, s. 108.
  36. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 815, 781, 1509.
  37. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 700, 738, 1372.
  38. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 430, 450.
  39. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 732.
  40. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 14 lutego 1929 roku, s. 78.
  41. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 218.
  42. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 342, 993.
  43. ↑ Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 39. [dostęp 2015-06-17].
  44. ↑ Zenon Keffermüller. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2020-12-21].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

PL Epolet pplk.svg
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Signum laudis2.gif
Baretka Signum laudis
Zenon Keffermüller.jpg
Зенон Кефермюллєр
POL Krzyż Zasługi (1923) BAR.svg
Baretka: Krzyż Zasługi – Polska (II RP).