Zenon Kononowicz

Zenon Kononowicz
Data i miejsce urodzenia

15 maja 1903
Zaścianek szlachecki

Data i miejsce śmierci

27 listopada 1971
Kazimierz Dolny

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

malarstwo

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Zenon Kononowicz (ur. 15 maja 1903 w Zaścianku Ustroń na Wileńszczyźnie, zm. 27 listopada 1971 w Kazimierzu Dolnym) – polski malarz, grafik i pedagog.

Życiorys

W latach 1918–1923 studiował w Riazaniu, w latach 1923–1929 w krakowskiej ASP pod kierunkiem Felicjana Kowarskiego i Józefa Pankiewicza, a w latach 1929–1933 w warszawskiej ASP. Dyplom uzyskał w ASP w Warszawie w 1933.

Był asystentem Kowarskiego w krakowskiej ASP, wykładał w Szkole Rysunku i Malarstwa w Lublinie oraz w Liceum Sztuk Plastycznych w Nałęczowie. Lata okupacji niemieckiej spędził w Lublinie. Przez pewien czas przebywał w Kozłówce, zajmując się renowacją obrazów z tamtejszej kolekcji.

Od 1953 mieszkał w Kazimierzu Dolnym w Kamienicy Białej przy ulicy Senatorskiej 17[1][2].

Malował przede wszystkim pejzaże i martwe natury z kwiatami. Brał udział w wystawach w kraju i za granicą.

W 1970 otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[3].

Przypisy

  1. ↑ biografia na stronie Lublin-pamięć miejsca. tnn.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-14)]..
  2. ↑ zdjęcie.
  3. ↑ Wysokie odznaczenia państwowe dla działaczy i pracowników kultury. „Nowiny Rzeszowskie”. Nr 140, s. 1, 23 maja 1970.