Zenon Kossak

Zenon Kossak

Зенон Коссак

Data i miejsce urodzenia	1 kwietnia 1907 Drohobycz, Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	19 marca 1939 Sołotwyno, Karpato-Ukraina
Zawód, zajęcie	polityk
Narodowość	ukraińska

Zenon Kossak ukr. Зенон Коссак, ps. Tarnawśkyj (ur. 1 kwietnia 1907 w Drohobyczu, zm. 19 marca 1939 w Sołotwynie) – ukraiński nacjonalista.

Pochodził z rodziny Kossaków herbu Kos^[1]. Pełnił między innymi funkcje referenta organizacyjnego Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów oraz powiatowego przewodniczącego organizacji w Drohobyczu. Był jednym z organizatorów akcji ekspropriacyjnych OUN w Borysławiu, Truskawcu i Gródku. W 1932 był aresztowany i sądzony w związku z zabójstwem Tadeusza Hołówki, otrzymując w 1934 wyrok 8 lat więzienia. Po amnestii w 1938 udał się na Ukrainę Karpacką, gdzie w marcu 1939 otrzymał stanowisko zastępcy Szefa Sztabu Sił Zbrojnych Ukrainy Karpackiej (Siczy Karpackiej). Po wkroczeniu wojsk węgierskich na terytorium Karpato-Ukrainy został wzięty do niewoli i rozstrzelany wraz z Mychajło Kołodzynśkim, którego był adiutantem.

W trakcie pobytu w więzieniu opracował „44 reguły życia nacjonalisty ukraińskiego“^[2].

Przypisy

Literatura

• Dariusz Dąbrowski - "Rzeczpospolita Polska wobec kwestii Rusi Zakarpackiej (Podkarpackiej) 1938-1939", Toruń 2007, ISBN 978-83-60738-04-7

Linki zewnętrzne

• Biografia Kossaka na stronie poświęconej historii OUN-UPA (ukr.). [dostęp 2010-09-15].