Zenon Zając
Zenon Zając (ur. 12 listopada 1959 w Wolsztynie, zm. 16 grudnia 1981) – ślusarz, pracownik Kopalni Węgla Kamiennego Wujek, ofiara pacyfikacji kopalni Wujek w grudniu 1981.
Życiorys
W 1974 przyjechał do Katowic. W 1977 ukończył Zasadniczą Szkołę Górniczą w Katowicach i podjął pracę w KWK Wujek. Bezpartyjny, członek NSZZ "Solidarność". 16 grudnia 1981 zginął na skutek postrzału z broni maszynowej w serce w czasie pacyfikacji kopalni. Pogrzeb odbył się 22 grudnia 1981 w Rostarzewie. Był kawalerem, miał dwie siostry i trzech braci[1].
W 34. rocznicę pacyfikacji Kopalni „Wujek” został 16 grudnia 2015 roku pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności[2].
Został pochowany na cmentarzu w Rostarzewie[3].
Od grudnia 2015 w ratuszu w Rostarzewie dostępna jest stała ekspozycja o życiu Zenona Zająca i stanie wojennym[4].
Przypisy
- ↑ Przemysław Miśkiewicz, Jędrzej Lipski, Robert Dyja, "25. rocznica pacyfikacji Kopalni Wujek" - dodatek specjalny Dziennika Zachodniego nr 293, 16 grudnia 2006, s. XV.
- ↑ Ceremonia wręczenia Krzyży Wolności i Solidarności w 34. rocznicę pacyfikacji kopalni „Wujek” – Katowice, 16 grudnia 2015
- ↑ Adam Dziuba: Pamięć o ofiarach „Wujka”. OBEP IPN Katowice, 2006. [dostęp 2014-09-17]. (pol.).
- ↑ Ekspozycja w Ratuszu w Rostarzewie
Bibliografia
- Zając, Zenon, Wyborcza.pl, 12 grudnia 2006 [zarchiwizowane z adresu 2012-01-15].
- Serwis 13grudnia81. 13grudnia81.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-18)].
- ofiary pacyfikacji kopalni "Wujek"
Media użyte na tej stronie
Autor: Bialo-zielony, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Zenona Zająca - ofiary pacyfikacji Kopalni Wujek - Rostarzewo, Gmina Rakoniewice