Zenon z Ikalto

Zenon
Miejsce urodzeniaSyria
Data śmierciVI w.
Czczony przezGruziński Kościół Prawosławny
Wspomnienie7/20 maja
Szczególne miejsca kultuGruzja

Zenon z Ikalto (zm. VI w.) – święty mnich chrześcijański.

Według hagiografii pochodził z Syrii. W młodości dołączył do klasztoru założonego przez mnicha Jana i razem z nim opuścił pustynię w Syrii jako jeden z dwunastu wybranych uczniów[1]. Razem z innymi mnichami z wspólnoty kierowanej przez Jana żył następnie na górze Zaden (późniejsza Zedazeni), uznawany przez miejscową ludność za świętego ascetę i cudotwórcę[2]. Następnie na polecenie Jana opuścił górę, by razem z mnichami Antonim, Józefem i Stefanem udać się do Kachetii, gdzie działał już inny uczeń Jana, biskup Abibos[3].

Hagiografia prawosławna nazywa go "filarem słodkiego posłuszeństwa". Prowadził działalność misyjną w północnej Kachetii, po czym założył w Ikalto klasztor. Tam też zmarł i został pochowany[4].

Przypisy

  1. ↑ Jarosław Charkiewicz, Gruzińscy święci, Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna, 2005, s. 34, ISBN 83-920093-7-1, OCLC 749745166.
  2. ↑ Jarosław Charkiewicz, Gruzińscy święci, Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna, 2005, s. 37, ISBN 83-920093-7-1, OCLC 749745166.
  3. ↑ Jarosław Charkiewicz, Gruzińscy święci, Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna, 2005, s. 40, ISBN 83-920093-7-1, OCLC 749745166.
  4. ↑ J. Charkiewicz, Gruzińscy święci, Warszawska Metropolia Prawosławna, Warszawa 2005, ​ISBN 83-920093-7-1​, ss.41-42