Zespół SCID

Ciężki złożony niedobór odporności (SCID)
ICD-10

D81

D81.0

Ciężki złożony niedobór odporności (SCID) z dysgenezją siateczki

D81.1

Ciężki złożony niedobór odporności (SCID) z małą liczebnością komórek T i B

D81.2

Ciężki złożony niedobór odporności (SCID) z normalną lub obniżoną liczebnością komórek B

Zespół SCID, ciężki złożony niedobór odporności (ang. severe combined immunodeficiency, SCID, potoczne określenia: bubble baby disease[1], bubble boy disease[2]) – grupa rzadkich chorób o podłożu genetycznym układu odpornościowego objawiających się upośledzeniem odporności komórkowej i humoralnej z następową podatnością na zakażenia wirusowe, bakteryjne i grzybicze (w tym zakażenia oportunistyczne). Choroba nieleczona doprowadza do śmierci przed ukończeniem 2. roku życia.

Etiopatogeneza

Zaburzenia polegają na nieprawidłowym rozwoju i różnicowaniu limfocytów B, T i NK. W zależności od typu zespół SCID może być dziedziczony w sposób autosomalny recesywny bądź sprzężony z chromosomem X.

Mutacje w obrębie genów RAG-1 lub RAG-2 (tzw. agammaglobulinemia – typ szwajcarski[3]) powodują zaburzenia limfocytów T i B przy prawidłowej liczbie komórek NK[4]. Inna odmiana SCID spowodowana mutacją tych genów to zespół Omenna.

Klasyfikacja

Według raportu nt. wrodzonych zaburzeń układu odpornościowego opublikowanego przez International Union of Immunological Societies w roku 2017 wyróżniono 17 następujących SCID[5]:

T-B+ SCID

NazwaGenDziedziczenieOMIM
Niedobór γc
(inne nazwy:
common gamma chain SCID
niedobór CD132)
IL2RGsprzężone z płcią308380
Niedobór JAK3JAK3autosomalne recesywne600173
Niedobór IL7RαIL7Rautosomalne recesywne146661
Niedobór CD45PTPRCautosomalne recesywne151460
Niedobór CD3δCD3Dautosomalne recesywne186790
Niedobór CD3εCD3Eautosomalne recesywne186830
Niedobór CD3ζCD247autosomalne recesywne186780
Niedobór koroniny 1ACORO1Aautosomalne recesywne605000
Niedobór LATLATautosomalne recesywne602354

T-B- SCID

NazwaGenDziedziczenieOMIM
Niedobór RAG1RAG1autosomalne recesywne179615
Niedobór RAG2RAG2autosomalne recesywne179616
Niedobór ArtemisDCLRE1Cautosomalne recesywne605988
Niedobór DNA-PKcsPRKDCautosomalne recesywne176977
Niedobór Cernunnos/XLFNHEJ1autosomalne recesywne611290
Niedobór ligazy DNA IVLIG4autosomalne recesywne601837
Dysgeneza siateczkiAK2autosomalne recesywne103020
Niedobór deaminazy adenozynyADAautosomalne recesywne608958

Leczenie

W terapii przyczynowej stosuje się przeszczep szpiku kostnego. Dokonywano prób zastosowania terapii genowej, która w kilkunastu przypadkach odniosła pozytywny skutek.

Etymologia bubble boy

Bubble boy disease, potoczna nazwa SCID, pochodzi od przypadku Davida Vettera urodzonego w 1971 roku w szpitalu dziecięcym w Houston (Teksas), u którego zdiagnozowano tę chorobę. Zaraz po narodzinach został on umieszczony w specjalnej „bańce” – sterylnym, niewielkim, plastikowym pomieszczeniu. W październiku 1983 roku po przeszczepie szpiku kostnego pobranego od siostry, David zachorował. Po nieudanym przeszczepie, pacjenta wyciągnięto z „bańki” i leczono go w sterylnym pomieszczeniu szpitalnym. W lutym 1984 roku, w dwa tygodnie po opuszczeniu „bańki”, Vetter zmarł[6].

Przypisy

  1. Gene Therapy and Gene Editing. W: Mike Berridge: The Edge of Life: Controversies and Challenges in Human Health. T. 33. Bridget Williams Books, 2015, s. 48. ISBN 978-0-908321-34-6. [dostęp 2016-05-14].
  2. Severe combined immunodeficiency | Disease | Your Questions Answered | Genetic and Rare Diseases Information Center (GARD) – an NCATS Program. rarediseases.info.nih.gov, 27 maja 2014. [dostęp 2016-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 września 2015)]. (ang.).
  3. Folia medica Cracoviensia. T. 13. Polska Akademia Nauk, 1971, s. 290.
  4. Barbara Corneo, Despina Moshous, Tayfun Güngör, Nicolas Wulffraat, Pierre Philippet, Françoise Le Deist, Alain Fischer, Jean-Pierre de Villartay. Identical mutations in RAG1 or RAG2 genes leading to defective V(D)J recombinase activity can cause either T-B–severe combined immune deficiency or Omenn syndrome (Patients, materials, and methods: Patients). „Blood”. 97 (9), s. 2772–2776, 1 maja 2001. American Society of Hematology. DOI: 10.1182/blood.V97.9.2772. ISSN 0006-4971. OCLC 01536582. (ang.). 
  5. Capucine Picard, H. Bobby Gaspar, Waleed Al-Herz, Aziz Bousfiha i inni. International Union of Immunological Societies: 2017 Primary Immunodeficiency Diseases Committee Report on Inborn Errors of Immunity. „Journal of Clinical Immunology”. 38 (1), s. 96–128, 2017. DOI: 10.1007/s10875-017-0464-9. ISSN 0271-9142. (ang.). 
  6. Clyde Haberman: ‘The Boy in the Bubble’ Moved a World He Couldn’t Touch. nytimes.com, 6 grudnia 2015. [dostęp 2016-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 grudnia 2015)]. (ang.).

Bibliografia

  • Jakub Gołąb, Marek Jakóbisiak, Witold Lasek, Tomasz Stokłosa: Immunologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 405-409. ISBN 978-83-01-15154-6.

Linki zewnętrzne

Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Media użyte na tej stronie

Star of life.svg

The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.

Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.